Ray's Stories

Τελευταία που έχει ανοίξει ο καιρός κάνω μια μεγάλη βόλτα κάθε πρωί. Μπορεί να είναι κι απομεσήμερο, ανάλογα με την όρεξη. Μουσική στ' αυτιά και περπατάς, εδώ δεν έχεις φόβο απ' την κίνηση της πόλης. Έφτασα στο μικρό ταβερνάκι. Στέκι του πατέρα μου για πολλά καλοκαίρια. Πέθανε αυτός που το διατηρούσε, το πήραν κάποιοι άλλοι, ερήμωσε κι αυτό... Στο λιμάνι η συκιά άρχισε να γεννοβολάει ήδη. Μικροί πράσινοι σπόροι που ποτίζονται απ' το αλάτι της θάλασσας. Το απόγευμα ο καιρός αγρίεψε...   Λαμπύριζε θλιμμένα η θάλασσα προψές. Ακολούθησα τα βήματά μου μπας και συναντήσω κάνα παιδί που το ξέβρασε στην ακτή. Μάταια. Πάντως, λαμπύριζε θλιμμένα. Μόνο η θάλασσα μου' μεινε αυτές τις μέρες. Πολλές οι πληροφορίες, τα μαντάτα, άσχημα, κάθε μέρα που περνάει αφήνουμε και κάτι πίσω. Τούτο το κομμάτι έπαιζε στο ριπίτ συνέχεια...

Μια χαρά μπήκε το 2014 αναγνωστικά. Έκλεισα το 13 και άνοιξα το 14 όμορφα, παρέα με τον Μπολάνιο ο οποίος με μάγεψε. Οι μέρες προσφέρθηκαν και γι' άλλες αναγνώσεις τις οποίες θα δούμε παρακάτω. Το πεδίο μάχης: Ένα θέρετρο σε μια ισπανική ακτή. Οι παίκτες: Ο ήρωας Ούντο Μπέργκερ, πρωταθλητής Γερμανίας στο παιχνίδι στρατηγικής "Το Τρίτο Ράιχ", ο Καμένος, ένας περίεργος τύπος που ζει στην παραλία νοικιάζοντας θαλάσσια ποδήλατα, η φράου Έλζε, σύζυγος του ετοιμοθάνατου ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου και παιδικός "έρωτας" του Ούγκο ο οποίος έκανε τις καλοκαιρινές διακοπές με τους γονείς του για χρόνια σε αυτό το ξενοδοχείο. Ακόμα, η Ίγνκεμποργκ, δεσμός του Ούντο που κάνουν τις πρώτες τους διακοπές, ο Τσάρλι και η Χάνα, ένα ζευγάρι Γερμανών που παραθερίζουν σε γειτονικό ξενοδοχείο, ο Λύκος και το Αρνί, δύο ντόπιοι, ομοίως περίεργοι τύπο σαν τον Καμένο. Τρόπαιο: (εναπόκειται στην κρίση του αναγνώστη όταν τελειώσει το βιβλίο). Είναι μάστορας ο Μπολάνιο σ

THEY shut the road through the woods Seventy years ago. Weather and rain have undone it again, And now you would never know There was once a road through the woods Before they planted the trees. It is underneath the coppice and heath, And the thin anemones. Only the keeper sees That, where the ring-dove broods, And the badgers roll at ease, There was once a road through the woods. Yet, if you enter the woods Of a summer evening late, When the night-air cools on the trout-ringed pools Where the otter whistles his mate, (They fear not men in the woods, Because they see so few.) You will hear the beat of a horse's feet, And the swish of a skirt in the dew, Steadily cantering through The misty solitudes, As though they perfectly knew The old lost road through the woods. But there is no road through the woods.  Rudyard Kipling Πρωί, πρωί μέσα απ' την πεδιάδα πήραμε το δρόμο για το δάσος... Αριστερά τα πεύκα και τα κυπαρίσια, δεξιά τα λι

Το μέρος: Το βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου στο κέντρο της Αθήνας. Το Event: "The Book Thief", θεματική φωτογράφιση κατά παραγγελία του βιβλιοπωλείου Παπασωτηρίου στο fashion blog JuliaLovesRomeo . Το Happening: Το βιβλίο μου στην φωτογράφιση! Ευχαριστώ το μοντέλο Julia Juls και τους συνεργάτες της για την παρουσίαση.