Ray's Stories

Αυτό είναι ένα βιβλίο για τους προσωπικούς δαίμονες του καθενός που κάποια στιγμή ξεφεύγουν απ' την φυλακή που τους έχουμε κλείσει για να μας τυραννούν και γίνονται οι δαίμονες άλλων ανθρώπων, κοντινών μας, αγαπημένων, οι οποίοι με τη σειρά τους έχουν τους δικούς τους δαίμονες, πιο ζοφερούς ή όχι δεν έχει σημασία, όλα έχουν να κάνουν με το πως τα διαχειρίζεσαι. Κόβεντρι, δυτικά Μίντλαντς, αγγλική επαρχία στα τέλη της δεκαετίας του 60. Εκεί ζει ο Ντέιβιντ, υπάλληλος στο τοπικό μουσείο ο οποίος έχει μεγάλο πάθος με την αρχειοθέτηση και κυρίως, την προέλευση των πραγμάτων.  Το πάθος του κλονίζεται όταν μαθαίνει ότι η οικογένεια με την οποία μεγάλωσε δεν είναι η πραγματική του, είναι παιδί που υιοθετήθηκε στο τέλος του Β' παγκοσμίου πολέμου όταν μια ιρλανδή χωριατοπούλα που βρέθηκε στο Λονδίνο ως υπηρέτρια σε κάποιο πλούσιο σπίτι, έπεσε θύμα εκμετάλλευσης απ' τον κύριό της.  Πολύ μελό ή πολύ κλισέ ίσως να σκεφτεί κανείς. Το ζητούμενο εδώ λοιπόν είναι η μαεστρία, το ταλέν

Είχα καιρό να πιάσω στα χέρια μου ένα "δύσκολο" βιβλίο. Δεν είναι μυθιστόρημα με την τυπική έννοια, θα το χαρακτήριζα περισσότερο ως χρονικό / μαρτυρία γραμμένο με ωμό ρεαλισμό.  Ωμό.  Πιο ωμό δεν γίνεται.  Δεν ήταν λίγες οι φορές που το στομάχι μου σφίχτηκε διαβάζοντας, για να χαθώ λίγο μετά στις φιλοσοφικές / λογοτεχνικές αναζητήσεις και αναφορές του Μαλαπάρτε ο οποίος δεν χάνει την ευκαιρία ν' αποδείξει πόσο κοντά είναι η Ομορφιά απ' την Φρίκη.  Εξηγούμαι: Βρισκόμαστε στην Ιταλία του 1943 μετά την απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στο Σαλέρνο και την κατάληψη της Νάπολης με την εξόχως βίαιη μάχη του Κασίνο όπου τόσο οι Γερμανοί που υποχωρούσαν όσο και οι σύμμαχοι είχαν τεράστιες απώλειες.  Ο Κούρτσιο Μαλαπάρτε, ο συγγραφέας, είναι ο ίδιος ο ήρωας, αξιωματικός του ιταλικού στρατού επιφορτισμένος με το ρόλο του συνδέσμου μεταξύ της ιταλικής διοίκησης και του συμμαχικού επιτελείου.  Να σημειωθεί εδώ ότι η Νάπολι βομβαρδίστηκε όσο καμία άλλη πόλη απ' τα