Ray's Stories

«Γιατρέ, πιστεύετε στην ύπαρξη της ψυχής;» «Ναι» «Τότε πού είναι;». «Η ψυχή είναι ρήμα, κι όχι ουσιαστικό». Θα ξεκινήσω ανάποδα. Όχι απ' το βιβλίο μα απ' τον συγγραφέα. Και θα τα βάλω με τους Έλληνες εκδότες που τόσα χρόνια έχουν αφήσει ανεκμετάλλευτο αυτόν τον πραγματικά σπουδαίο Βρετανό δημιουργό και τον έχουν στα αζήτητα. Η έκδοση τριών βιβλίων του στα ελληνικά, απ' τον οίκο «Ελληνικά Γράμματα» είναι σαν να μην έγινε ποτέ, μιας και ο οίκος έκλεισε και μόνο αν σταθείς τυχερός θα βρεις κάποιο αντίτυπο, ίσως σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο. Απ' την άλλη βέβαια, δεν θα ξεχάσω την απίστευτη πονηριά ορισμένων βιβλιοπωλών που πριν από τρία χρόνια είχαν ένα κάποιο στοκ απ' το βιβλίο «Ο Άτλας του Ουρανού» το οποίο και πωλούσαν σε χαμηλή τιμή -κάπου 6 ευρώ για σχεδόν 900 σελίδες- και μόλις κυκλοφόρησε η ταινία των αδελφών Γουατσόφσκι, το βιβλίο εκτοξεύτηκε στα 30 και 35 ευρώ!  Οι εκδόσεις «Τόπος» πόνταραν σ' έναν σπουδαίο συγγραφέα και ελπίζω το στοίχημα να τους

Τελειώνεις το βιβλίο και αμέσως μετά πας και στέκεσαι μπροστά στη βιβλιοθήκη σου. Διακρίνεις τίτλους, συγγραφείς, το βλέμμα σου πλανιέται πάνω στ' αγαπημένα βιβλία, ενδεχομένως το χέρι σου να χαϊδέψει τις ράχες ορισμένων εξ αυτών.  Την ίδια ώρα ξυπνούν αναμνήσεις, σε κυριεύουν σκέψεις, πότε διάβασες αυτό ή το άλλο, από που το αγόρασες, σε ποια συναισθηματική κατάσταση βρισκόσουν εκείνη την εποχή, ποια εντύπωση σου έκανε, ποιο θεώρησες ως και όχι τόσο πετυχημένη αγορά κ.λπ., κ.λπ.  Μετά κάνεις το άλλο. Κρατάς στη βιβλιοθήκη σου τα πραγματικά σπουδαία βιβλία, αυτά που ΕΣΥ θεωρείς σπουδαία και αφαιρείς τα υπόλοιπα. Κοιτάζεις την βιβλιοθήκη σου ξανά. Έχεις μπροστά σου ένα μικρό Au Bon Roman.    Αυτός είναι ο τίτλος του βιβλιοπωλείου που βρίσκεται στο επίκεντρο του μυθιστορήματος της Κοσέ και που αποτελεί το ουτοπικό όνειρο κάθε βιβλιόφιλου. Ένα μέρος που θα συγκεντρώνει την αφρόκρεμα της λογοτεχνίας, τα καλύτερα μυθιστορήματα που γράφτηκαν ποτέ, τα βιβλία που αποδείχθηκαν ανώτερα

Στην κρύπτη των Καπουτσίνων βρίσκεται θαμμένος ο αυτοκράτορας Φραγκίσκος Ιωσήφ, ο προτελευταίος των Αμβούργων. Μαζί του είναι θαμμένη και η Μοναρχία, η Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία. Το τέλος των Αυτοκρατοριών όπως τις γνώρισε ο κόσμος για χρόνια, αναδύεται μέσα απ' τις σελίδες αυτού του βιβλίου, το οποίο κλείνει τον κύκλο που άνοιξε ο Ροτ με το περίφημο μυθιστόρημά του «Εμβατήριο Ραντέτσκυ». Στο προσκήνιο, ήρωας είναι πάλι ένας Φον Τρότα, απόγονος εκείνου που έσωσε τη ζωή του αυτοκράτορα στην μάχη του Σολφερίνο. Μόνο που η κατάσταση πλέον στην αυτοκρατορία, αλλά και στην Ευρώπη είναι εντελώς διαφορετική απ' ότι ήταν στα μισά του 19ου αιώνα. Τα σύννεφα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου πλησιάζουν απειλητικά, τα θεμέλια της Αυστροουγαρίας τρίζουν για τα καλά και μεις γινόμαστε μάρτυρες μιας κοινωνίας που γνωρίζει ότι βαδίζει προς την πτώση της, αλλά δεν κάνει τίποτε να το αποτρέψει. «Δεν είμαι δειλός. Απλώς είμαι ανίκανος» , θα ομολογήσει κάποια στιγμή ο ήρωας και σ' αυτά