Ray's Stories

Αυτή εδώ η πραγματεία, μόνον έτσι θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω είναι πραγματικά απολαυστική. Προσπαθεί να απαντήσει, ενίοτε σοβαρά, άλλοτε με μπόλικο χιούμορ, διαχρονικά ερωτήματα βιβλιόφιλων ανά τον κόσμο. Πώς συνθέτεις τη βιβλιοθήκη σου; Πως ταχτοποιείς τα βιβλία σου; Τα έχεις χύμα, σκόρπια στα ράφια με έναν τρόπο που μόνο εσύ αναγνωρίζεις -μια δημιουργική ασάφεια που λένε- ή είναι τοποθετημένα αυστηρά πίσω από γυάλινες προθήκες όπου δεν τα βλέπει ούτε το φως του ήλιου;  Πώς είναι να είσαι συλλέκτης βιβλίων; Πόσες εκδόσεις μπορείς να αγοράσεις; Γιατί οι μεταχειρισμένες εκδόσεις ενίοτε είναι και 3 και 5 φορές πιο ακριβές απ' τις κανονικές; Πόσα δωμάτια θέλεις για να αναπτύξεις τη βιβλιοθήκη σου; Πόσα κτίρια ενδεχομένως; Ως που θα έφτανες προκειμένου να ζεις για να αγοράζεις μόνο βιβλία και να τα διαβάζεις; Πώς τα χρησιμοποιείς; Τα διαβάζεις με ευλάβεια προσέχοντας να μην τσακίσεις ούτε μια σελίδα ή τα κάνεις κομμάτι της καθημερινότητάς σου, κομμάτι της ζωής σου γράφοντας πάν

Αυτό το καλοκαίρι ξαναδιάβασα Κινγκ. Είχα να τον πιάσω στα χέρια μου απ' τα 20 χρόνια μου -αν εξαιρέσω την ανάγνωστη του επτάτομου Μαύρου Πύργου πριν από καμιά δεκαετία.  Εδώ πρόκειται για μια πολυσέλιδη συλλογή διηγημάτων (κάποια ίσως λόγω όγκου και μόνο θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν νουβέλες) για την οποία ο συγγραφέας σημειώνει πως: «Κάποιες απ' αυτές τις ιστορίες έχουν προδημοσιευτεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ολοκληρώθηκαν τότε ή ολοκληρώνονται τώρα. Ώσπου να αποσυρθεί ένας συγγραφέας ή να πεθάνει το έργο του δεν είναι ολοκληρωμένο. Μπορεί να πάντα να βελτιωθεί και να αναθεωρηθεί». Θα ξεκινήσω λίγο ανάποδα την παρουσίαση αφού ευχηθώ χρόνια πολλά στον Στίβεν Έντουιν Κινγκ που χθες έκλεισε τα 70 του χρόνια. Αν θυμάμαι καλά το πρώτο βιβλίο του που έπεσε στα χέρια μου ήταν το «Κριστίν» -ένα ταλαιπωρημένο αντίτυπο των εκδόσεων Bell με πολύ ψιλά γράμματα- το οποίο και διάβασα εκεί στην ηλικία των 11,12 ετών, στα μέσα της δεκαετίας του 80. Η σχέση μου λοιπόν με τον Κινγκ κρ

«Πόλεμος σημαίνει, να σκοτώνονται άνθρωποι μεταξύ τους που δεν γνωρίζουν ο ένας τον άλλον, για τα συμφέροντα ανθρώπων που γνωρίζονται μεταξύ τους, αλλά δεν αλληλοσκοτώνονται». Πολ Βαλερύ Μέρος αυτού του βιβλίου διαβαζόταν την περίοδο που είχε ξεσπάσει το νέο σήριαλ της διαμάχης για την εξίσωση του κομμουνισμού με το ναζισμό. Είναι ευχής έργον που για σύγχρονους ιστορικούς όπως ο Φερό, δεν τίθεται καν τέτοιο ζήτημα, αντιθέτως, με γνώμονα πάντα την καταγεγραμμένη Ιστορία και τις πηγές (πράγμα άγνωστο σε πολλούς... όψιμους αναθεωρητές της κυρίως εντός των τειχών), αναδεικνύει τις ευθύνες, αλλά και τις στρατηγικές κινήσεις κάθε πλευράς, από τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου έως και τη λήξη του Δεύτερου. Ρούζβελτ, Χίτλερ, Στάλιν, Μουσολίνι, Ντε Γκολ, Χιροχίτο, Τσόρτσιλ. Επτά ηγέτες, επτά αυτοκρατορίες που πρωτοστάτησαν στο πεδίο της Ιστορίας που συγκλόνισε τον 20ο αιώνα. Μια αφήγηση που αρχίζει με το τέλος του Α Παγκοσμίου Πολέμου και καταλήγει στο τέλος του Β', μέσα απ&

Μπορεί το ιστολόγιο να απείχε απ' τις δημοσιεύσεις για περίπου δύο μήνες, δεν απείχε, ωστόσο κι από την ανάγνωση. Το επόμενο διάστημα οι αναρτήσεις θα είναι πιο συχνές ώστε να παρουσιαστούν όλα τα βιβλία που διαβάστηκαν αυτό το διάστημα. Αρχίζουμε με την πιο πρόσφατη ανάγνωση, αυτή της νουβέλας του 19ου αιώνα, του Τζόζεφ Σέρινταν Λε Φανύ, συγγραφέα της Βικτοριανής εποχής, σύγχρονο του Ντίκενς, ο οποίος, ομολογουμένως είχε μια ενδιαφέρουσα ζωή μιας και οι συνθήκες του βίου του, τού έδωσαν το προσωνύμιο «αόρατος πρίγκιπας». Γιατί; Επειδή, όπως φαίνεται απ' το αναλυτικό βιογραφικό του στην έκδοση, κατέληξε να ζει απομονωμένος στον πύργο του στην Ιρλανδία, να γράφει τις νύχτες και να κοιμάται τις μέρες. Λέγεται πως σ' αυτούς τους ρυθμούς τον οδήγησε ο θάνατος της γυναίκας του για τον οποίο αισθάνθηκε υπεύθυνος.  Σε κάθε περίπτωση και μόνο η ιστορία του συγγραφέα προκαλεί τον αναγνώστη στο τι μπορεί να περιμένει απ' αυτόν. Μια γοτθική ιστορία μυστηρίου; Μια νουβέλα μ