Ray's Stories

Και όμως, υπήρξε βιβλίο της ελληνικής λογοτεχνίας που ξεπέρασε σε πωλήσεις τα 10.000 αντίτυπα εν μέσω οικονομικής κρίσης.  Η συλλογή διηγημάτων Γκιακ του 33χρονου Δημοσθένη Παπαμάρκου, υποψήφιου διδάκτορα Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, πέρυσι βραβεύτηκε με το κρατικό βραβείο διηγήματος της Ακαδημίας Αθηνών, αλλά και με το βραβείο διηγήματος του «Αναγνώστη».  Οι αναγνώστες το ανέδειξαν, στόμα με στόμα, «η καλύτερη διαφήμιση είναι ο ικανοποιημένος αναγνώστης», όπως μου είπε ο ίδιος σε μια συνομιλία που είχαμε λίγους μήνες πριν στο πλαίσιο ενός αφιερώματος στην Εφημερίδα των Συντακτών. Άφησα επίτηδες να περάσει ένα διάστημα να το πιάσω στα χέρια μου, να το διαβάσω και εν τέλει να εντυπωσιαστώ. Οι αναγνώστες όντως μπορούν ν' αναδείξουν έναν συγγραφέα, όπως έγινε άλλωστε και με την περίπτωση του Ισίδωρου Ζουργού, τον οποίο το σύστημα που ανεβάζει λογοτεχνικές φίρμες στην Ελλάδα, είχε αφήσει στην άκρη. Θα έλεγε κάποιος ότι εν μέρει αυτή η ανάδειξη...

Ο Τολστόι στην αρχή του βιβλίου «Άννα Καρένινα» γράφει για ευτυχισμένες και δυστυχισμένες οικογένειες. Αυτήν ακριβώς τη σκέψη είχα περιδιαβαίνοντας τις σελίδες του βιβλίου του Ζουργού, ενός βιβλίου που γράφτηκε πριν από δέκα χρόνια και ήταν το πρώτο με το οποίο έγινε γνωστός στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Όσοι αρέσκονται να διαβάζουν τον Θεσσαλονικιό συγγραφέα, θα βρουν και σε αυτό το βιβλίο τα χαρακτηριστικά της γραφής του: λυρισμός -ίσως υπέρμετρα μελοδραματικός σε κάποια σημεία, κάτι που «διόρθωσε» στα επόμενα βιβλία του- κινηματογραφικά περιγραφικός και με τη δυνατότητα να σε ταυτίζει με τους ήρωές του εύκολα, να αγωνιάς μαζί τους, να αδημονείς για την επόμενη σελίδα, για το επόμενο επεισόδιο που τους επιφυλάσσει η μοίρα. Πρόκειται για ένα βιβλίο saga, απ' τα αναρίθμητα που έχει στους καταλόγους της η λογοτεχνία, όπου μέσα απ' τη ζωή των μελών μιας οικογένειας περιγράφονται οι εποχές και τα ιστορικά γεγονότα. Η ιστορική ακρίβεια λοιπόν, άλλο ένα χαρακτηριστικό δείγμα...