Ray's Stories

- Τους έδιναν 30 και 40 ευρώ και τους έσερναν στα εκλογικά κέντρα. Κατάλαβες γιατί υπάρχουν οι ΡΟΜΑ σ' αυτόν τον κόσμο; - Το απολιτίκ Καραϊσκάκη και ο "πολιτικός" Πειραιάς... Όχι, οι χρυσαυγίτες δεν αγαπάνε Μαρινάκη, ούτε αυτός αγαπάει τα παιδιά! - Το φαγητό προς τους.. φτωχούς έχει άλλη νοστιμιά όταν συνοδεύται από ψηφοδέλτια του Μώραλη, ε Άγιε Πειραιώς; - Το ξέρετε φαντάζομαι ότι μετράμε αντίστροφα πλέον ώσπου να γίνουμε Κολομβία... - Μπέος στον Βόλο... πρώτος; Εντάξει ρε σεις. Άντε και γαμηθείτε!   - "Τω καιρώ εκείνω τα λιοντάρια εντύθηκαν πρόβατα και βγήκαν στην πλαγιά κάμοντας μπεεεεεε αντιμνημονιακό. Πολλές προβατίνες παρασύρθηκαν απ' το μπέισμα και τις έφαγε το μαύρο σκοτάδι μετά..." Ιώσηπος Μισιόδακας, "Μύθοι των Ελ στις πλαγιές και τσι ραχούλες", σελ. 234    

Αρχίζω να πιστεύω πως μείναμε πολύ καιρό παρέα με τους Χρυσαυγίτες - όσοι τέλος πάντων θέλουμε να λεγόμαστε δημοκράτες - και αρχίζουμε να τους μοιάζουμε επικίνδυνα στο attitude. Βλεπω ποστ και σχόλια στα social media και διαπιστώνω τα εξής 1. Ένα θέμα - πανηγύρι όπως είναι η Γιουροβίζιον, έγινε αντικείμενο αντεγκλήσεων με απίστευτες αναλύσεις. 2. Για μένα είναι δικαίωμα του καθενός να λέει τι του ταιριάζει και τι όχι, αισθητικά, μουσικά κ.λπ. Στο σημείο που ΔΕΝ προσβάλει και ΔΕΝ χολεριάζει. 3. Η Κοντσίτα είναι ένας διάττων αστήρ. Σε δύο χρόνια δεν θα την θυμάται κανείς παρά μόνο οι φανατικοί της Γιουροβίζιον που θυμούνται ακόμα την Ντάνα Ιντερνάσιοναλ. 4. Αν είναι "δήθεν" η Κοντσίτα, γούστο της και καπέλο της. Έτσι γούσταρε, έτσι έκανε. Χιλιάδες Κοντσίτες έχουν βγει στα gay parade και όχι μόνο αλλά δεν είδα τέτοια χολή εις βάρος τους. Το γεγονός ότι βγήκε σ' έναν μεγάλο διαγωνισμό και "όφειλε" να στείλει μήνυμα δεν το καταλαβαίνω. Μήνυμα ήτ

Στις φωτό βλέπετε τους κ. Νίκο και Κώστα Καρατζά, πρόεδρο και αντιπρόεδρο της "αλυσίδας πολιτισμού" ΙΑΝΟΣ. Σε αυτή τη φάση βγάζουμε το πολιτισμός και κρατάμε το "αλυσίδα". Οι κύριοι αυτοί που θέλουν να λέγονται υπηρέτες και προωθητές του Π ολιτισμού τους τελευταίους μήνες έχουν ακολουθήσει μια πολιτική προς τους υπαλλήλους τους που παραπέμπει αναλογικά στην "Καλύβα του Μπαρμπά Θωμά" της Χάριετ Μπίτσερ Στόου. Εχουν αναγκάσει τους υπαλλήλους τους να φορούν σκάνερ και κυριολεκτικά να κυνηγούν τους πελάτες εντός καταστήματος (προς το παρόν, αύριο δεν ξέρουμε, μπορεί να τους βγάλουν και στο δρόμο), ελέγχοντας με αυτόν τον τρόπο την... παραγωγικότητά τους. Ο κ. Καρατζάς (πατήρ) περηφανεύεται πως ξεκίνησε από υπάλληλος βιβλιοπωλείου. Στην περίπτωση του ισχύει το "ξέχασες από που ξεκίνησες". Στην περίπτωση του υιού ο οποίος σπούδασε στα Λονδίνα και όταν ανέλαβε το πόστο του έκανε p.r. presentations σε Άθενς Βόις κ.λπ. έντυπα, αναφορ

     Αυτή η Μεσόγειος... μια μήτρα ολόκληρη για τους συγγραφείς της. Μια μάνα αγαπημένη, έτοιμη να τους προσφέρει όλα τα εφόδια που κατέχει, να τους ευλογήσει να γράφουν για τα μέρη της, το φως της, τη γη της. Έλληνες και Ιταλοί και Ισπανοί, τόσο κοντά στην έμπνευση, στην περιγραφή, στο λόγο, στο συναίσθημα, στον λυρισμό.      Με αυτό το βιβλίο ταυτίστηκα σε μεγάλο βαθμό. Ίσως γιατί μου θύμισε ιστορίες απ' τους παππούδες μου, ιστορίες γι' άλλες εποχές όπου τα πράγματα ήταν περισσότερο πρωτόγονα στην πλάση, οι ανάγκες των ανθρώπων διαφορετικές, οι προτεραιότητες άλλες. Μετά, ήταν και η μετάφραση. Ο μεταφραστής αφιερώνει σελίδες για τη μετάφραση αυτού του βιβλίου του οποίου η γλώσσα ήταν ιδιαίτερη στα ιταλικά και ο ίδιος χρειάστηκε να επιστρατεύσει ένα μείγμα καθαρεύουσας και χωριάτικης γλώσσας, εμπλουτισμένο με λέξεις ιταλικής προέλευσης που συναντάμε στα Επτάνησα.     Πολλές απ' αυτές τις λέξεις τις θυμάμαι απ' τη γιαγιά μου και τους θείους μου - ελέω Ζακυνθινής κ

     Προσπαθώ να φανταστώ την έκπληξη των κριτικών λογοτεχνίας αλλά και του αναγνωστικού κοινού των αρχών του 20ου αιώνα μόλις έπιασαν στα χέρια τους αυτό το βιβλίο. Προσπαθώ ν' αντιληφθώ το μέγεθος της έμπνευσης του Κόνραντ ο οποίος έγραψε ένα βιβλίο πριν από 100 και πλέον χρόνια, το οποίο παραμένει τόσο φρέσκο στις μέρες μας όχι μόνο ως περιεχόμενο αλλά και ως δομή και τεχνική. Η Καρδιά του Σκότους είναι απ' τα λογοτεχνικά βιβλία αναφοράς, εκείνα δηλαδή που αποτελούν τον φάρο της έμπνευσης γι' άλλους δημιουργούς. Αλυσοδεμένοι Κονγκολέζοι σε ευρωπαϊκή φυτεία στη χώρα ΤΟΥΣ!      Η αρχή του βιβλίου μας βρίσκει πάνω σ' ένα γιοτ στον Τάμεση όπου μια αντρική παρέα σκοτώνει το χρόνο της με ανούσιες συζητήσεις. Μέλος της παρέας είναι και ο Μάρλοου, ο αφηγητής, εκείνος που για πρώτη φορά θ' αναφέρει τ' όνομα Κουρτς και την ιστορία πίσω απ' αυτό. Είναι η εποχή όπου η ευρωπαϊκή αποικιοκρατία βρίσκεται στο φόρτε της εκμετάλλευσής της. Είναι η εποχή που ο Μάρλ