Black bearded...

Αρχίζω να πιστεύω πως μείναμε πολύ καιρό παρέα με τους Χρυσαυγίτες - όσοι τέλος πάντων θέλουμε να λεγόμαστε δημοκράτες - και αρχίζουμε να τους μοιάζουμε επικίνδυνα στο attitude.

Βλεπω ποστ και σχόλια στα social media και διαπιστώνω τα εξής

1. Ένα θέμα - πανηγύρι όπως είναι η Γιουροβίζιον, έγινε αντικείμενο αντεγκλήσεων με απίστευτες αναλύσεις.

2. Για μένα είναι δικαίωμα του καθενός να λέει τι του ταιριάζει και τι όχι, αισθητικά, μουσικά κ.λπ. Στο σημείο που ΔΕΝ προσβάλει και ΔΕΝ χολεριάζει.

3. Η Κοντσίτα είναι ένας διάττων αστήρ. Σε δύο χρόνια δεν θα την θυμάται κανείς παρά μόνο οι φανατικοί της Γιουροβίζιον που θυμούνται ακόμα την Ντάνα Ιντερνάσιοναλ.

4. Αν είναι "δήθεν" η Κοντσίτα, γούστο της και καπέλο της. Έτσι γούσταρε, έτσι έκανε. Χιλιάδες Κοντσίτες έχουν βγει στα gay parade και όχι μόνο αλλά δεν είδα τέτοια χολή εις βάρος τους. Το γεγονός ότι βγήκε σ' έναν μεγάλο διαγωνισμό και "όφειλε" να στείλει μήνυμα δεν το καταλαβαίνω. Μήνυμα ήταν η ίδια ακριβώς επειδή ΔΕΝ έστειλε μήνυμα με βελάκια που έδειχναν προς αυτό, εμπλουτισμένο με νέον φώτα! Επειδή δεν βγήκε να πει, "γεια σας, είμαι τρελή κι αλλοπαρμένη μουσάτη και θέλω να στείλω μήνυμα". Για μένα αυτό θα ήταν το fake.

5. Το να ψάχνουμε ακτιβισμούς σ' ένα πανηγύρι όπως η Γιουροβίζιον και.. συμβολισμούς - όπως έψαχνε χθες ο Καπουτσίδης και η Κοζασάμθινγκ - είναι κατ' εμέ ανόητο.

6. Προφανώς.. το μήλον της έριδος ήτο το ΜΟΥΣΙ... Δίχως ΜΟΥΣΙ όλοι θα βλέπαμε μια "κανονική" drag queen - όπως η Ντάνα στο παρελθόν - κι όλα θα ήταν όμορφα κι ωραία. Το δεδομένο ΣΤΥΛ μας ξένισε και το καταδικάσαμε αμέσως. Τι αξία όμως έχουν τα ΣΤΥΛ - ειδικά στον κόσμο των show - όταν είναι αντιγραφή των προηγούμενων; Ξαναλέω.. άλλο δεν μου αρέσει κι άλλο χολεριάζω λες και η Κοντσίτα φταίει που η Ελλάδα βρίσκεται στα Μνημόνια!

7. Ανατρέχοντας κανείς στην ιστορία του 19ου αιώνα θα δει ότι κυκλοφορούσαν διάφορα τσίρκουλα στην Ευρώπη όπου μέσα σε κελιά είχαν γυναίκες με γένια. Γενετική ανωμαλία; Δεν ήξεραν τι σημαίνει veet; Η ουσία είναι πως ο κόσμος τις κοίταζε και αντιμετώπιζε ως... ζώα, ως ατυχή παραδείγματα της φύσης, ως παράταιρα αντικείμενα. Δυστυχώς, αυτή την οπτική τη συνάντησα χθες σε μπόλικα σχόλια στο facebook.


8. Η Κοντσίτα κατά βάση δεν κρίθηκε γι' αυτό που είναι. Αλλά γι' αυτό που ήθελαν οι άλλοι να είναι ή να μην είναι.

9. Σήμερα που είναι η γιορτή της μητέρας διαπιστώνω ότι το μοναδικό δώρο που έκανα στη μητέρα μου - δυστυχώς - ήταν την τελευταία χρονιά πριν μας αφήσει. Μαλακία. Παρ' όλα αυτά κρατώ το μεγαλύτερο μάθημα που μου έδωσε απλόχερα και που ήταν

η Αγάπη.


 ΥΓ. Μια χαρά μήνυμα πέρασε η Κοντσίτα. Μας έδειξε πόσο "ανεκτικοί" είμαστε ή όχι μέσα σε μια νύχτα...


* Aυτό το διαμαντάκι του Αλαίν Μπερλινέρ το προτείνω ανεπιφύλακτα. Λέει πολλά!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Bye, Bye Miss Orange Pie!

Οι κυρίες στην ακτή

Ήταν μια τέλεια μέρα...