Ray's Stories

Ένα μυθιστόρημα για την ματαίωση των ονείρων, για την προσωπική και τη συλλογική ήττα, για την καταστροφή που μοιάζει νομοτελειακή, για τα ερωτηματικά του αύριο. Τον Γκαρσιά τον γνώρισα λίγα χρόνια πριν απ' το πρωτόλειο μυθιστόρημά του «Η Καλύτερη Πλευρά των Ανθρώπων» που κυκλοφορεί επίσης απ' τις εκδόσεις Πόλις. Με εντυπωσίασαν η αμεσότητα και η τρυφερότητα της γραφής του. Εδώ με εντυπωσιάζει η σκληρότητά του, αφού ο «Φαμπέρ» είναι ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα με πολλές πλευρές (ψυχολογικές, πολιτικές, κοινωνιολογικές) και με αναφορές σε εποχές που όλοι όσοι είμαστε μετά τα 40, ζήσαμε έντονα.  Ο ήρωας, ο Φαμπέρ, ένα εγκαταλελειμμένο παιδί Αλγερινών μεταναστών που καταλήγει να μεγαλώνει πλάι σ' ένα ζευγάρι Γάλλων μεσοαστών, είναι το είδωλο του σχολείου μιας μικρής επαρχιακής πόλης. Είναι ο ένας, ο μοναδικός, ο νεαρός με τα απίστευτα ταλέντα, μια έντονη προσωπικότητα που σκιάζει τους πάντες και τα πάντα γύρω του. Στο πλευρό του βρίσκονται η Μαντλέν και ο Μπαζίλ, δύο π

Τέσσερα χρόνια μετά «Το Τέλος μιας Τέλειας Μέρας», ξαναβγαίνω στο σεργιάνι της έκδοσης με τον «Θερισμό». 11 Διηγήματα απ' τις εκδόσεις «Ιωλκός». Στις αρχές Μαρτίου στα βιβλιοπωλεία

Κάποτε υπήρξαν οι αδελφοί Γκριμ. Οι συλλέκτες των λαϊκών παραμυθιών της Γερμανίας. Υπάρχει, όμως, κι ένας άλλος Γκριμ, που έζησε για χρόνια στην αφάνεια, που έγραψε ένα βιβλίο που το υπέγραψε πολλά χρόνια αργότερα, που μοιάζει με παραμύθι αλλά δεν είναι παραμύθι. Το λένε Σλουμπ.  Μέσα σ΄ένα Σαββατοκύριακο χάθηκα σε αυτό το βιβλίο που αποτελεί μια κατάδυση στη φρίκη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Σλουμπ, είναι ο ήρωας, ένας μικροκατεργάρης, παιδί λαϊκής οικογένειας που πηγαίνει στο μέτωπο ως εθελοντής. Στην αρχή την περνάει ζάχαρη, ως υπεύθυνος της Επιμελητείας σ' ένα γαλλικό χωριό, σύντομα όμως, το παραμύθι θα τελειώσει και ο ήρωάς μας θα μεταφερθεί στο μέτωπο όπου θα έρθει αντιμέτωπος με τη φρίκη του πολέμου.  Ένας μικρός τραυματισμός θα τον φέρει στα μετόπισθεν, σύντομα όμως, επανέρχεται στα χαρακώματα του γαλλικού μετώπου όπου η φρίκη συνεχίζεται αμείωτη. Ψείρες, πείνα, κρύο, βομβαρδισμοί, και χιλιάδες άντρες μπλεγμένοι σ' έναν φαύλο κύκλο αίματος και λάσπης. Ζητού

Το ιστολόγιο δεν συνηθίζει να παρουσιάζει βιβλία κατασκοπείας. Ωστόσο, όταν πέφτει στα χέρια σου ένα βιβλίο με προσεγμένη γραφή, που σε κερδίζει απ' τις πρώτες σελίδες, τότε η ανάγνωση καταλήγει σε απόλαυση και η παρουσίαση στη συνέχεια είναι δεδομένη. Δεν σνομπάρω τα βιβλία του είδους. Τα καλοκαίρια της εφηβείας ήταν γεμάτα από βιβλία του Ρόμπερτ Λάντλαμ -πριν καν ο Τζέϊσον Μπορν γίνει γνωστός απ' την κινηματογραφική του εκδοχή- και του Ντέιβιντ Μορέλ, χάρη στα βιβλία τσέπης της Bell. Για να μη θυμηθώ τα βίπερ του Ζεράρ ντε Βιλιέ που τα τελείωνες σ' ένα απόγευμα. Στη συνέχεια κάπου χάθηκε αυτή η σχέση, ίσως επειδή τα κλισέ επαναλαμβάνονταν, ίσως επειδή η πολιτικοποίηση του αναγνώστη βρισκόταν σε ευθεία σύγκρουση με την απολιτικοποίηση των κειμένων ή -το χειρότερο- στην κατευθυνόμενη και μονομερή πολιτική άποψη που ενστερνίζονταν τα κείμενα αυτά, περί της «καλής» Δύσης και της επάρατης Ανατολής.  Το βιβλίο του Ζάντερ είναι ένα θρίλερ κατασκοπείας, με σαφείς πολιτικές αν