Τα Κοκάλινα Ρολόγια, του Ντέιβιντ Μίτσελ

Νομίζω πως κάθε βιβλίο του Ντέιβιντ Μίτσελ είναι μια αναγνωστική απόλαυση. Η εμπειρία μου με αυτόν άρχισε από το δυσεύρετο πια «Ο Άτλας του Ουρανού» των εκδόσεων «Ελληνικά Γράμματα» και συνεχίστηκε με το κορυφαίο, «Τα Χίλια Φθινόπωρα του Γιάκομπ ντε Ζουτ» από τις εκδόσεις Τόπος (διαβάστε ΕΔΩ ). Στον Μίτσελ αρέσουν τα μεγάλα ερωτήματα. Η ζωή, ο θάνατος, η ύπαρξη, ο χρόνος, το αέναο συνεχές της δημιουργίας, είναι ζητήματα που απασχολούν τους ήρωές του και κατ' επέκταση τον αναγνώστη που θα βυθιστεί στις πολλές και πυκνογραμμένες σελίδες των μυθιστορημάτων του. Τα «Κοκάλινα Ρολόγια», έρχονται πιο κοντά στο «Ο Άτλας του Ουρανού», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο συγγραφέας επαναλαμβάνεται. Είναι αυτή η αντίληψη της Συνέχειας , το γεγονός πως όλα τα δεδομένα της ύπαρξής μας ενώνονται στο διηνεκές του χρόνου, μ΄έναν περίεργο όσο και θαυμαστό τρόπο, τόσο με εκείνα αυτών που προηγήθηκαν πριν από μας όσο και με εκείνα όσων έπονται. Πάνω σε αυτή ακριβώς την αντίληψη στήνει τη μυθοπλασ...