Ray's Stories

Ήταν ένα τριήμερο στη Μεσσηνιακή Μάνη. Αφορμή στάθηκε η δημοσιογραφική επίσκεψη στο σπίτι του Πάτρικ Λη Φέρμορ, λίγο έξω απ' την Καρδαμύλη. Περισσότερες από 200 φωτογραφίες στον παράδεισο που έστησε τη δεκαετία του 60 σ' αυτή τη γωνιά, την πνιγμένη στα λιόδεντρα και τα κυπαρίσσια, ο Ιρλανδικής καταγωγής περιηγητής και συγγραφέας. Μια πρώτη γεύση θα δώσω από εδώ, περισσότερα στην «Εφημερίδα των Συντακτών Σαββατοκύριακο», το επόμενο Σάββατο, 30 Ιουλίου. Άποψη του σπιτιού που δεσπόζει στην άκρη μιας πλαγιάς, μέσα στα λιόδεντρα. Μέρος απ' το εντυπωσιακό σαλόνι του σπιτιού που βλέπει στον ελαιώνα και στη θάλασσα. Η θάλασσα κάτω απ' το σπίτι είναι σμαραγδένια. Το ταξίδι περιλάμβανε και μια επίσκεψη στον πύργο των Μουρτζίνων στην Παλαιά Καρδαμύλη, με την ιστορία του να χάνεται στον 17ο αιώνα. Δύο αιώνες μετά, με το τέλος της δυναστείας των Μουρτζίνων, θα γραφτεί το παρακάτω μοιρολόι. «Το σημαντήρι βάρεσε Μυστρά και Καλαμάτα του ρήγα η 'γγονα πέθανε,

Πριν λίγες μέρες συμπληρώθηκαν 80 χρόνια από την έναρξη του Ισπανικού Εμφυλίου. Στο πλαίσιο αυτό ετοίμασα ένα αφιέρωμα στην «Εφημερίδα των Συντακτών» με την αρωγή του Ινστιτούτου Θερβάντες και του καθηγητή στο ΑΠΘ και μεταφραστή ισπανικής λογοτεχνίας Κωνσταντίνου Παλαιολόγου αναφορικά με την ισπανική λογοτεχνία του εμφυλίου που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά. Διαβάστε το αφιέρωμα εδώ

«Την ιστορία της ζωής της την ήξερε από τότε που είχε ακόμα το πατρικό της όνομα, όπως ήξερε και ποια δύο μέτρα γης προορίζονταν γι' αυτήν στο νεκροταφείο». Ιρλανδία, τέλη της δεκαετίας του 60. Η Νόρα Γουέμπστερ, μητέρα τεσσάρων παιδιών, ζει σε μια μικρή επαρχιακή πόλη. Ο συγγραφέας μάς την συστήνει μέσα από τις επισκέψεις γειτόνων που έρχονται να της συμπαρασταθούν για τον πρόσφατο χαμό του συζύγου της, διευθυντή στο τοπικό σχολείο και ανθρώπου με έντονη πολιτική δράση.  Η Νόρα καλείται να θέσει τους όρους στην ζωή της οικογένειας μετά την απώλεια. Αναγκάζεται να πουλήσει το παραθαλάσσιο εξοχικό της οικογένειας για να εξοικονομήσει χρήματα, τα οποία θα συμπληρώσουν τη μικρή σύνταξη που παίρνει. Παρ' όλα αυτά αναγκάζεται στη συνέχεια να επιστρέψει στη δουλειά της, αυτή που είχε πολλά χρόνια πριν το γάμο της, γιατί τα χρήματα δεν φτάνουν. Η γραφή του Τομπίν ακολουθεί πιστά τη ζωή της Νόρας, ένα μοτίβο καθημερινότητας, δίχως καμία έξαρση, δίχως τίποτε το εντυπωσιακ

Η αλήθεια είναι ότι το αναγνωστικό κοινό έχει στρέψει το βλέμμα του στο τελευταίο βιβλίο του Τζόναθαν Κόου, «Αριθμός 11» που κυκλοφόρησε πρόσφατα.  Η αλήθεια είναι επίσης ότι έφτασε και στα δικά μου χέρια, μέσα από την ευγενική χορηγία μιας συναδέλφου του πολιτιστικού τμήματος της εφημερίδας και μάλιστα ως προέκδοση του κανονικού βιβλίου, ένα είδος ντραφτ. Τέλος, η αλήθεια είναι ότι είπα όχι, δεν θα ασχοληθώ μαζί του τώρα, παρά τα όσα καλά διαβάζω δεξιά και αριστερά, τύπου, «Ένας Κόου βγαλμένος απ' τα παλιά», «ο πιο πολιτικός Κόου των τελευταίων ετών» και άλλα τέτοια.  Ήταν η ώρα του κ. Μάξουελ Σιμ που με περίμενε στωικά στην βιβλιοθήκη εδώ και κάμποσο καιρό. Και η αλήθεια είναι πως το βιβλίο αυτό ήταν απόλαυση, απ' την πρώτη έως την τελευταία σελίδα του.  Με τον Μάξουελ Σιμ ο Κόου βουτάει στα βαθιά. Στον ωκεανό της ανθρώπινης ύπαρξης, της μοναξιάς, της δολοφονικής καθημερινότητας. Στα αχαρτογράφητα νερά του δυτικού πολιτισμού, εκεί που ο καθένας από εμάς νομίζει ότι μπο