Ray's Stories

Φέτος, δεν ξέρω πως έγινε, μάλλον έτυχε, έπεσα πάνω σε 3-4 βιβλία Πορτογάλων συγγραφέων που γεννήθηκαν, ζουν και δημιουργούν στις αλλοτινές αποικίες της χώρας τους, στην Αφρική. Ένας εξ αυτών είναι και ο Ζοζέ Εντουάρντο Αγκουαλούζα, που μας σύστησαν στα ελληνικά οι εκδόσεις Opera. Ομολογώ πως μου προξένησαν το ενδιαφέρον αυτοί οι δημιουργοί, αφενός επειδή η σύγχρονη λογοτεχνία που προέρχεται από την Αφρική μου είναι σχεδόν άγνωστη, αφ' ετέρου επειδή τα όσα έχω διαβάσει ως τώρα αποτελούν βαθιά «πολιτική» λογοτεχνία, πράγμα που έπρεπε να περιμένω (τουλάχιστον από τις εκδόσεις Opera), μιας και πανομοιότυπο τρόπο μάθαμε πολλά για το κοντινό ιστορικό παρελθόν των χωρών της Λατινικής Αμερικής.  Ο Ανγκουαλούζα γεννήθηκε στην πόλη Ουάμπο της Ανγκόλας το 1960, 15 χρόνια πριν την ανεξαρτητοποίηση της χώρας από την Πορτογαλία. Την περίοδο γέννησής του είχε ήδη ξεκινήσει το αντάρτικο στη χώρα από ακροαριστερές ομάδες που είχαν την υποστήριξη της ΕΣΣΔ, μια ιστορία που ήταν συνηθισμένη εκείν

Ένα μυθιστόρημα για κατασκόπους, για τον Ψυχρό Πόλεμο που καλά κρατεί, ένα ψυχογράφημα για έναν κουρασμένο και μοναχικό ήρωα (όπως είναι σχεδόν όλοι οι ήρωες του Γκριν), μια αναγνωστική απόλαυση χάρις στην εξαιρετική μετάφραση του Αχιλλέα Κυριακίδη. Ήταν το δεύτερο βιβλίο των φετινών διακοπών και ο πραγματικός λόγος που με ώθησε να ενεργοποιήσω και πάλι το μπλογκ για να γράψω δυο λόγια γι' αυτήν την αναγνωστική εμπειρία. Ο Μόρις Κάσελ είναι ο ήρωας του Γκριν. Ένας τυπικός Βρετανός, μεσήλικας κατάσκοπος παλαιάς κοπής που έπειτα από κάποια χρόνια στο αγωνιστικό πεδίο των μυστικών υπηρεσιών έχει επιστρέψει στη Βρετανία κι εργάζεται σε θέση γραφείου στην ΜΙ6. Είναι ένας ήρωας που από την πρώτη στιγμή που τον συναντάς αποπνέει μια εσωτερική κούραση για όλο αυτό το παιχνίδι εξουσίας και κυριαρχίας στο οποίο συμμετείχε και ο ίδιος για κάποια χρόνια, έχοντας ενεργό ρόλο στη Ν. Αφρική. Εκεί δηλαδή που γνώρισε και τη γυναίκα της ζωής του, την Σάρα, την οποία και κατάφερε να σώσει από το