Στην "Ιθάκη" λοιπόν!

Είναι ωραία να ξυπνάς και να βλέπεις αυτό...




Να σκέφτεσαι πόσο χιονάτη θα γίνει σαν την απαλλάξεις απ' τη μελίγκρα!


Να φιλοξενείς μια οικογένεια 4 εξ αυτών τα οποία ξεφορτώνονται τα κουνούπια!

Να βάζεις το μπαχτσέ του γείτονα στην κατσαρόλα σου!

Να χαιρετάς τα καράβια που έρχονται!

Να συναντάς απροσδόκητα μια δεσποινίδα που κάποιος παράτησε και να την ερωτεύεσαι!

Έχει κι άλλα. Μου φαίνεται πως ξαναβρήκα το νόημα της ζωής!

Σχόλια

  1. Levina7 Ιουλίου 2013 στις 9:37 μ.μ.

    Ήταν δυνατό να μη βρεις το νόημα της ζωής εκεί που πήγες;

    υγ. Για αρχή βούτα το ψαλίδι και κάντης ένα γερό ξεκαθάρισμα της χιονάτης γιατί τα ξερά την επιβαρύνουν, όπως θα διώχνεις κάθε ξερό λουλούδι ή κλαρί από τα φυτά σου ....

    Να είσαι καλά και καλό βράδυ να έχεις :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δημήτρης Τερζής8 Ιουλίου 2013 στις 2:10 μ.μ.

      Κατά πως φαίνεται Levina θα χρειαστώ τις συμβουλές ανθοκομικής και κηπουρικής σου :) Και συ να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  2. flash7 Ιουλίου 2013 στις 11:43 μ.μ.

    εμ! :) πολύ όμορφο ποστ!
    για τα άλλα εντάξει, στην επαρχία ζω
    αλλά για τα καράβια και τη σκυλίτσα
    έχω ζηλέψει!!!
    να βάζεις σύντομα στην κατσαρόλα
    και τον δικό σου μπαχτσέ, να ευχηθώ; :p
    προς το παρόν λέω να απολαύσεις αυτό που έχεις
    στο έπακρο και με όλες σου τις αισθήσεις!!!
    Καλό βράδυ... συντροφιά με τους ήχους της φύσης...
    δεν είναι τέλειο;;; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Nasia8 Ιουλίου 2013 στις 10:04 π.μ.

    αυτά τα καράβια που έρχονται κάτι μου θυμίζουν!μπορεί να πίνουμε καφεδάκι σε διπλανά τραπεζάκια ή να πλατσουρίζουμε πάνω στο ίδιο κύμα!
    με το καλό και η έκδοση του βιβλίου σου!Καλοτάξιδο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. seirios9 Ιουλίου 2013 στις 12:47 μ.μ.

    :) ομορφιά ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Bye, Bye Miss Orange Pie!

Εικόνα
Είχα τάξει μια πορτοκαλόπιτα.... Ε, αφού την έταξα, ας την κάμω... Υλικά... 1 ποτήρι καλαμποκέλαιο, 1 ποτήρι ζάχαρη, 4 αβγά, μια βανίλια, ένα φακελάκι μπέικιν πάουντερ, 200 γρ. γιαούρτι, ξύσμα από 2 πορτοκάλια (για να είναι έντονη η γεύση), 3 φύλλα κρούστας. (Εγώ έβαλα και αμύγδαλο σε φλούδες) ΟΛΑ τα υλικά (πλην του φύλλου κρούστας) σ' ένα μεγάλο μπολ!!! Εκεί θα χτυπηθούν μέχρι να πάρουμε ένα ομοιογενές μείγμα. Έχω βάλει ήδη το φούρνο να ζεσταίνεται στους 180 βαθμούς... Το χτυπημένο μείγμα μπαίνει στο πυρέξ. Προσθέτουμε τα φύλλα κρούστας σπασμένα με τα χέρια και τα βυθίζουμε στο μείγμα. Προσθέτουμε και το αμύγδαλο. Στο φούρνο για περίπου 30 λεπτά (πάνω - κάτω αντίσταση). Μπορεί να χρειαστεί κάνα δεκάλεπτο παραπάνω... Σε αυτή την περίπτωση καλύπτουμε με αλουμινόχαρτο. Το γλυκό είναι έτοιμο άπαξ και μπει μαχαίρι στη μέση και βγαίνει ΣΤΕΓΝΟ απ' το μείγμα! Είδατε γιατί πρέπει να βάζουμε αλουμινόχαρτο; Παθών και μαθών! Συνοδεύεται από παγωτό (κατά προτίμησ
Διαβάστε περισσότερα

Οι κυρίες στην ακτή

     Τις είδα για πρώτη φορά ένα μεσημέρι του Δεκέμβρη. Είχα βρει δουλειά για καμιά βδομάδα κι εκείνη η μέρα ήταν δύσκολη, είχε ρίξει πάγο αποβραδίς και το χορτάρι ασήμιζε στα πόδια μου. Περπατούσα κι άκουγα μικρά σπασίματα σε κάθε πάτημά μου · άφηνα πίσω μου πατημένη χλόη και λάσπη αλλά ποιος νοιαζόταν τώρα; Η δουλειά έπρεπε να γίνει γρήγορα, να τα μαζέψουμε και να γυρίσουμε στην πλατεία αναζητώντας θαλπωρή σε κάποιο καφενείο πλάι στη στόφα. Τούτος ο ήλιος του Δεκέμβρη μοιάζει να βγήκε για τα μάτια του κόσμου και μόνο. Δεν με ζεσταίνει. Τον πάγο στα φύλλα των δέντρων λιώνει μόνο, που γίνονται σταγόνες, πέφτουν στο κεφάλι μου και με παγώνουν ακόμα πιο πολύ.      Η ακτή ήταν έρημη την ώρα που φτάσαμε στα εξοχικά. Αφήσαμε το φορτηγάκι του Μανόλη στον παράδρομο και συνεχίσαμε με τα πόδια. Δεν ήταν εύκολο να περπατήσεις στην ακτή Δεκέμβρη μήνα. Αναγκαζόμασταν να σκαρφαλώνουμε σε ολόκληρα λοφάκια από μουσκεμένα φύκια που είχε ξεβράσει η θάλασσα τις νύχτες της αντάρας της. Οι γαλότσες βυ
Διαβάστε περισσότερα

Ήταν μια τέλεια μέρα...

Εικόνα
Πάντα στο κακό υπάρχει κάτι καλό και το αντίθετο. Μια απώλεια σημαντική και μια παρουσίαση αφιερωμένη στην απώλεια. Είχε συννεφιά κι έκανε κρύο. Ο ζεστός καφές ήταν ότι έπρεπε. Μετά ήρθαν τα χαμόγελα. Εκείνα των συναδέλφων 15 χρόνια τώρα στη δημοσιογραφία. Εκείνα των φίλων μιας ολόκληρης ζωής. Αλλά και ανθρώπων που συνάντησα για πρώτη φορά. Η συλλογή "Το Τέλος Μιας Τέλειας Μέρας" παρουσιάστηκε το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου στο Polis Art Cafe της Στοάς του Βιβλίου. Η πρώτη μου αφιέρωση γράφτηκε για χάρη του Αίαντα! Γιος αγαπητών φίλων που βρέθηκαν στην παρουσίαση! Το Polis Art Cafe σχεδόν γέμισε. Πάνω από 50 άνθρωποι βρέθηκαν στην παρουσίαση. Σε πρώτο πλάνο ο φίλος συγγραφέας Θεόδωρος Γρηγοριάδης. Καλοτάξιδος ο "Ναύτης" του που κυκλοφόρησε και πάλι. Το γυναικείο κοινό επικράτησε του ανδρικού στην παρουσίαση. Πραγματικά φιλόξενος και ζεστός ο χώρος του Polis. Αγαπημένοι συνάδελφοι από την έντυπη δημοσιογραφία ήταν εκεί!
Διαβάστε περισσότερα