Ιστορίες από δω κι από κει, του Λουίς Σεπούλβεδα
Δεν κατάφερα ν' αντισταθώ στον πειρασμό και σαν τελείωσα το Patagonia Express άνοιξα και δεύτερο βιβλίο του σπουδαίου αυτού χιλιανού αγωνιστή και συγγραφέα που έχει το ταλέντο να γράφει τόσο άμεσα, τόσο ζωντανά, τόσο απίστευτα δυνατά.
Και δεν απογοητεύτηκα. Μπορώ να πω μάλιστα πως τούτη η συλλογή από σκόρπιες αναμνήσεις απ' την Χιλή του Πινοσέτ, απ' την εξορία του συγγραφέα, απ' τα ταξίδια του δεξιά κι αριστερά στον κόσμο τα γεμάτα εμπειρίες και ανθρώπινες συμπεριφορές, χαρακτήρες, πλούσιους χαρακτήρες μέσα στην απλότητά τους, πραγματικά με καθήλωσε και την απόλαυσα έως την τελευταία σελίδα.
Ζούμε σε μια χώρα που μοντέλο (;) ονεδίτισσα γίνεται viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αμφισβητώντας την καταγεγραμμένη με αίμα, ιστορία. Ζούμε σε μια χώρα που διάσημη συγγραφέας με μπόλικη ζάχαρη και κανέλα στο γραπτό της αμφισβητεί ένα ιστορικό γεγονός ως άξιο μνήμης και εορτασμού. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Της παραλίας και της καφετέριας παρέα με τη στρατευμένη διανόηση που έρχονται να ισοπεδώσουν τα πάντα προς χάρη μιας πολύ βολικής λήθης η οποία εξυπηρετεί απεριόριστα το σύστημα που τις τρέφει.
"Όταν χωριζόμαστε, ευτυχισμένοι, λαμπεροί, αγκαλιαζόμαστε σφιχτά και λέμε ο ένας στον άλλον να προσέχει. Δεν το λέμε με λόγια αλλά στη δύναμη της αγκαλιάς μας υπάρχει το αξίωμα που μας ενώνει και μας επιτρέπει να βαδίζουμε με αξιοπρέπεια, να κοιτάζουμε τα παιδιά μας χωρίς να ντρεπόμαστε, να μεριμνούμε για το μέλλον που θα ζήσουν τα εγγόνια μας. Κι αυτό το αξίωμα είναι το εξής:
Ούτε λήθη, ούτε συγγνώμη".
Αυτή είναι η μοναδική απάντηση σε όσα ζούμε, διαβάζουμε κι ακούμε. Τα λόγια του συγγραφέα που κλείνουν ένα κείμενο άκρως συγκινητικό σαν ξαναβρίσκεται παρέα με τους αγωνιστές των σκοτεινών ημερών, μ' αυτούς που πολέμησε, βασανίστηκε, εξορίστηκε για ένα καλύτερο αύριο στη χώρα, για ένα αύριο δικαιοσύνης. Ο Σεπούλβεδα σε άλλο σημείο επικαλείται τα λόγια του φίλου του, ποιητή Μάριο Μπενεντέτι ο οποίος δεν ζει πια:
"Να βγεις και να υπερασπιστείς τη χαρά σαν να' ταν χαράκωμα".
Από τις ιστορίες που ξεχώρισα είναι όταν ο συγγραφέας μετά την πτώση της χούντας και την εθνική συμφιλίωση που επιτεύχθηκε βεβιασμένα και άδικα, επισκέπτεται μια απ' τις πιο φτωχικές συνοικίες της πόλης του. Από τις ιστορίες που αξίζουν επίσης είναι πώς γνώρισε έναν γέρο ερημίτη στη ζούγκλα του Αμαζονίου και ο οποίος αποτέλεσε την έμπνευση για να γράψει το βιβλίο του "Ένας γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης". Από κοντά και η γνωριμία του αλλά και η σχέση του με τον Μπενεντέτι, τον σπουδαίο αυτόν ποιητή απ' την Ουρουγουάη. Τι να κρατήσεις και τι ν' αφήσεις; Ιστορίες από δω κι από εκεί, ιστορίες πραγματικές με ήρωες πραγματικούς ανθρώπους, στο σημείο εκείνο που η μυθοπλασία είναι η προέκταση της πραγματικότητας.
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΔΩ ΚΙ ΑΠΟ ΚΕΙ
του Λουίς Σεπούλβεδα
σελ. 165 - εκδ. Opera
μτφ. Αχιλλέας Κυριακίδης
Και δεν απογοητεύτηκα. Μπορώ να πω μάλιστα πως τούτη η συλλογή από σκόρπιες αναμνήσεις απ' την Χιλή του Πινοσέτ, απ' την εξορία του συγγραφέα, απ' τα ταξίδια του δεξιά κι αριστερά στον κόσμο τα γεμάτα εμπειρίες και ανθρώπινες συμπεριφορές, χαρακτήρες, πλούσιους χαρακτήρες μέσα στην απλότητά τους, πραγματικά με καθήλωσε και την απόλαυσα έως την τελευταία σελίδα.
"Όταν χωριζόμαστε, ευτυχισμένοι, λαμπεροί, αγκαλιαζόμαστε σφιχτά και λέμε ο ένας στον άλλον να προσέχει. Δεν το λέμε με λόγια αλλά στη δύναμη της αγκαλιάς μας υπάρχει το αξίωμα που μας ενώνει και μας επιτρέπει να βαδίζουμε με αξιοπρέπεια, να κοιτάζουμε τα παιδιά μας χωρίς να ντρεπόμαστε, να μεριμνούμε για το μέλλον που θα ζήσουν τα εγγόνια μας. Κι αυτό το αξίωμα είναι το εξής:
Ούτε λήθη, ούτε συγγνώμη".
Αυτή είναι η μοναδική απάντηση σε όσα ζούμε, διαβάζουμε κι ακούμε. Τα λόγια του συγγραφέα που κλείνουν ένα κείμενο άκρως συγκινητικό σαν ξαναβρίσκεται παρέα με τους αγωνιστές των σκοτεινών ημερών, μ' αυτούς που πολέμησε, βασανίστηκε, εξορίστηκε για ένα καλύτερο αύριο στη χώρα, για ένα αύριο δικαιοσύνης. Ο Σεπούλβεδα σε άλλο σημείο επικαλείται τα λόγια του φίλου του, ποιητή Μάριο Μπενεντέτι ο οποίος δεν ζει πια:
"Να βγεις και να υπερασπιστείς τη χαρά σαν να' ταν χαράκωμα".
Από τις ιστορίες που ξεχώρισα είναι όταν ο συγγραφέας μετά την πτώση της χούντας και την εθνική συμφιλίωση που επιτεύχθηκε βεβιασμένα και άδικα, επισκέπτεται μια απ' τις πιο φτωχικές συνοικίες της πόλης του. Από τις ιστορίες που αξίζουν επίσης είναι πώς γνώρισε έναν γέρο ερημίτη στη ζούγκλα του Αμαζονίου και ο οποίος αποτέλεσε την έμπνευση για να γράψει το βιβλίο του "Ένας γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης". Από κοντά και η γνωριμία του αλλά και η σχέση του με τον Μπενεντέτι, τον σπουδαίο αυτόν ποιητή απ' την Ουρουγουάη. Τι να κρατήσεις και τι ν' αφήσεις; Ιστορίες από δω κι από εκεί, ιστορίες πραγματικές με ήρωες πραγματικούς ανθρώπους, στο σημείο εκείνο που η μυθοπλασία είναι η προέκταση της πραγματικότητας.
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΔΩ ΚΙ ΑΠΟ ΚΕΙ
του Λουίς Σεπούλβεδα
σελ. 165 - εκδ. Opera
μτφ. Αχιλλέας Κυριακίδης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου