Το Μονόπρακτο Σεβάς Χανούμ, του Γιώργου Χρονά
«Ήταν και πολύ όμορφη και η ομορφιά καταστρέφει τον άνθρωπο...»
Πανωραία, η γυναίκα της Πάτρας
Φυγή απ' τη Λογοτεχνία για λίγο και επαφή με περισσότερο δημοσιογραφικά βιβλία. Τρία έχουν πέσει στα χέρια μου αυτήν την περίοδο και σήμερα παρουσιάζω το ένα. Ένα βιβλίο που αφορά σε Γυναίκες που σημάδεψαν την εποχή τους, όπως και η εποχή τους, σε αντάλλαγμα, σημάδεψε τις ίδιες.
Λούλα Αναγνωστάκη, Μαλβίνα Κάραλη, Λένα Πλάτωνος, Μπέμπα Μπλανς, Γιώτα Γιάννα και Σεβάς Χανούμ, κατά κόσμον Σεβαστή Παπαδοπούλου. Το βιβλίο κλείνει με την γυναίκα της Πάτρας, την Πανωραία.
Ιστορίες γυναικών μέσα από καπνούς τσιγάρων, βελούδινα υπόγεια, καημούς που αναδύονται από δίσκους γραμμοφώνου, βροχερές μέρες που αποτυπώνουν τα ίχνη τους σε θολωμένα τζάμια. Εξομολογήσεις γυναικών στον δημοσιογράφο που τις προσέγγισε με σεβασμό και σιωπή και τις άφησε να μιλήσουν. Κουβέντες σκόρπιες, λόγια από εδώ κι εκεί που μπορεί να φαίνονται ατάκτως ερριμμένα, ωστόσο στο σύνολό τους αποτυπώνονται με μια εξαιρετική διαύγεια.
Η Λούλα Αναγνωστάκη που πασχίζει να διαχειριστεί το χαμό του Γιώργου Χειμωνά. Η Μαλβίνα που βρίσκεται αντιμέτωπη με την αρρώστια που θα την τσακίσει μέσα σ' ένα χρόνο. Η Λένα Πλάτωνος που παίζει στο πιάνο με γυρισμένη την πλάτη. Η Σεβάς Χανούμ που αναπολεί τη ζωή της πριν καταλήξει στο νεκροτομείο του νοσοκομείου, χωρίς κανείς ν' αναζητά τη σορό της. Η Μπέμπα Μπλανς, η επαναστάτρια, η ανεξάρτητη, η γυναίκα που ζει γιατί λατρεύει τη μοναξιά της.
«Μεγαλώνω μα δεν γερνάω», λέει η Γιώτα Γιάννα, η γυναίκα που έφτασε 80 χρονών για να κάνει τον πρώτο της δίσκο. Για χρόνια γέμιζε τα μαγαζιά της Πλάκας και όχι μόνο, έχοντας ένα πιστό κοινό που την ακολουθούσε παντού. Μια γυναίκα με μια σπαρακτική φωνή που τη συνοδεύει η φυσαρμόνικα.
Ιστορίες που λέγονται στη νύχτα και όχι στη μέρα που κρύβει πολλά. Ιστορίες που διαβάζονται απνευστί σε λίγες ώρες, μιας και το μέγεθος του βιβλίου το επιτρέπει.
Ήταν ένα όμορφο διάλειμμα αυτό.
ΤΟ ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΟ ΣΕΒΑΣ ΧΑΝΟΥΜ
του Γιώργου Χρονά
σελ. 156 - εκδ. Οδός Πανός
Πανωραία, η γυναίκα της Πάτρας
Φυγή απ' τη Λογοτεχνία για λίγο και επαφή με περισσότερο δημοσιογραφικά βιβλία. Τρία έχουν πέσει στα χέρια μου αυτήν την περίοδο και σήμερα παρουσιάζω το ένα. Ένα βιβλίο που αφορά σε Γυναίκες που σημάδεψαν την εποχή τους, όπως και η εποχή τους, σε αντάλλαγμα, σημάδεψε τις ίδιες.
Ιστορίες γυναικών μέσα από καπνούς τσιγάρων, βελούδινα υπόγεια, καημούς που αναδύονται από δίσκους γραμμοφώνου, βροχερές μέρες που αποτυπώνουν τα ίχνη τους σε θολωμένα τζάμια. Εξομολογήσεις γυναικών στον δημοσιογράφο που τις προσέγγισε με σεβασμό και σιωπή και τις άφησε να μιλήσουν. Κουβέντες σκόρπιες, λόγια από εδώ κι εκεί που μπορεί να φαίνονται ατάκτως ερριμμένα, ωστόσο στο σύνολό τους αποτυπώνονται με μια εξαιρετική διαύγεια.
 |
| Μπέμπα Μπλανς: Δε νομίζω ότι ερωτεύτηκα ποτέ... |
«Μεγαλώνω μα δεν γερνάω», λέει η Γιώτα Γιάννα, η γυναίκα που έφτασε 80 χρονών για να κάνει τον πρώτο της δίσκο. Για χρόνια γέμιζε τα μαγαζιά της Πλάκας και όχι μόνο, έχοντας ένα πιστό κοινό που την ακολουθούσε παντού. Μια γυναίκα με μια σπαρακτική φωνή που τη συνοδεύει η φυσαρμόνικα.
 |
| Τέσσερα χρόνια προσθεσμία μου έδωσαν οι γιατροί, λέει η Σεβάς Χανούμ. Κατάφερε να ζήσει επτά. |
Ήταν ένα όμορφο διάλειμμα αυτό.
ΤΟ ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΟ ΣΕΒΑΣ ΧΑΝΟΥΜ
του Γιώργου Χρονά
σελ. 156 - εκδ. Οδός Πανός
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου