Άγρια Ζωή, του Ρίτσαρντ Φορντ

Ο Τζέρι. Ένας άνθρωπος με ταλέντο στο γκολφ χωρίς να το αξιοποιήσει ποτέ. Παραδίδει μαθήματα κατά καιρούς για να βγάζει τα προς το ζην. Είναι παντρεμένος με την Τζιν κι έχουν ένα γιο, τον Τζο.

Η Τζιν. Μια γυναίκα 38 ετών, που ακολουθεί τον Τζέρι στην καρδιά της αμερικάνικης επαρχίας, κοντά στα σύνορα με τον Καναδά. Μια σωστή μητέρα και σύζυγος. 

Ο Τζο. Ένα αγόρι στην εφηβεία που αναζητά τις σταθερές του. Θαυμάζει τον πατέρα του και είναι φυλακισμένος στο οιδιπόδειο σύμπλεγμα με τη μητέρα του. 

Αμερική της δεκαετίας του 60. Η οικογένεια μετακομίζει στο Γκρέιτ Φολς (Μεγάλοι Καταρράκτες στο κείμενο), μια μικρή πόλη της αμερικανικής ενδοχώρας όπου ο πατέρας βρίσκει δουλειά στην τοπική λέσχη του γκολφ. Ο στόχος του είναι να αποκτήσει ένα μερίδιο απ' το μεγάλο αμερικάνικο όνειρο. Να ζήσει πλάι στους μεγάλους πετρελαιάδες που ζουν και δρουν στην πόλη και να αποκομίσει κάτι απ' αυτούς. Η κοντινή αεροπορική βάση είναι η μοναδική που τους συνδέει κατά κάποιο τρόπο με τον υπόλοιπο κόσμο. Ο γιος πολλές φορές περνά την ώρα του παρατηρώντας αεροπλάνα να προσγειώνονται και να απογειώνονται με κατεύθυνση διάφορα σημεία του πλανήτη, εκεί που οι ΗΠΑ έχουν στρατιωτική παρουσία. Βρισκόμαστε στον απόηχο του Ψυχρού Πολέμου και η ύπαρξη της βάσης είναι η μοναδική υπαινικτική νότα του συγγραφέα για το γεγονός ότι υπάρχει και άλλος κόσμος εκεί έξω. 
Είναι καλοκαίρι και μια μεγάλη φωτιά κατακαίει τα δάση στα βουνά τριγύρω. Οι δυνάμεις πυρόσβεσης αδυνατούν να δώσουν λύση και η φωτιά συνεχίζει το καταστροφικό της έργο. 
Την ίδια ώρα, μια άλλη πυρκαγιά ετοιμάζεται να ξεσπάσει στο σπίτι. Η σπίθα θα είναι η απόλυση του πατέρα απ' τη δουλειά του και η ξαφνική απόφασή του να συμμετάσχει ως εθελοντής στην κατάσβεση της φωτιάς. Η μητέρα το εκλαμβάνει ως παραίτηση απ' τη σχέση τους και συνάπτει σχέση μ' έναν ντόπιο επιχειρηματία, βετεράνο του πολέμου. Το φλερτ και η σαρκική ολοκλήρωση συμβαίνουν μπροστά στα μάτια του γιου. Η φωτιά παίρνει διαστάσεις. Και όταν τελικά μετά από 3 μέρες ο πατέρας επιστρέφει, τα πάντα γίνονται παρανάλωμα....
 
 Ο Φορντ ανήκει σ' εκείνη τη σπουδαία γενιά των Αμερικανών πεζογράφων (Κάρβερ, Όστερ, Ντε Λίλο), και διαφέρει ως προς αυτούς στο γεγονός ότι το έργο του βασίζεται περισσότερο στον ωμό ρεαλισμό. Ομολογουμένως, δεν είναι εύκολο να στήσεις ένα βιβλίο με 3 κύριους βασικούς χαρακτήρες και να αναλωθείς στην ψυχοσύνθεσή τους και στις αντιδράσεις τους, με φόντο μια ιστορία οικογενειακής απιστίας. 
Στην Ελλάδα έγινε γνωστός τα τελευταία χρόνια, ειδικά με τα βιβλία «Καναδάς» και «Ημέρα Ανεξαρτησίας» που κυκλοφόρησε φέτος, παρά το γεγονός ότι βραβεύτηκε γι' αυτό με το βραβείο Πούλιτζερ το 1995. 
Σε κάθε περίπτωση και μιας και δεν τον είχα διαβάσει ξανά, προτίμησα να τον γνωρίσω με ένα απ' τα λιγότερο γνωστά βιβλία του, την «Άγρια Ζωή» που κυκλοφόρησε απ' τον Ζαχαρόπουλο στη δεκαετία του 90. 

Με έπεισε. 


ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ
του Ρίτσαρντ Φορντ
σελ. 195-εκδ. Ζαχαρόπουλος
μτφ. Βαγγέλης Κατσάνης