Βιβλιοθήκες Γεμάτες Φαντάσματα, του Ζακ Μπονέ

Αυτή εδώ η πραγματεία, μόνον έτσι θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω είναι πραγματικά απολαυστική. Προσπαθεί να απαντήσει, ενίοτε σοβαρά, άλλοτε με μπόλικο χιούμορ, διαχρονικά ερωτήματα βιβλιόφιλων ανά τον κόσμο. Πώς συνθέτεις τη βιβλιοθήκη σου; Πως ταχτοποιείς τα βιβλία σου; Τα έχεις χύμα, σκόρπια στα ράφια με έναν τρόπο που μόνο εσύ αναγνωρίζεις -μια δημιουργική ασάφεια που λένε- ή είναι τοποθετημένα αυστηρά πίσω από γυάλινες προθήκες όπου δεν τα βλέπει ούτε το φως του ήλιου; 
Πώς είναι να είσαι συλλέκτης βιβλίων; Πόσες εκδόσεις μπορείς να αγοράσεις; Γιατί οι μεταχειρισμένες εκδόσεις ενίοτε είναι και 3 και 5 φορές πιο ακριβές απ' τις κανονικές; Πόσα δωμάτια θέλεις για να αναπτύξεις τη βιβλιοθήκη σου; Πόσα κτίρια ενδεχομένως; Ως που θα έφτανες προκειμένου να ζεις για να αγοράζεις μόνο βιβλία και να τα διαβάζεις; Πώς τα χρησιμοποιείς; Τα διαβάζεις με ευλάβεια προσέχοντας να μην τσακίσεις ούτε μια σελίδα ή τα κάνεις κομμάτι της καθημερινότητάς σου, κομμάτι της ζωής σου γράφοντας πάνω σ' αυτά, αφήνοντας σημειώσεις στις σελίδες, το δικό σου αποτύπωμα πάνω στο έργο κάποιου άλλου; 

Σε αυτά και άλλα τόσα ερωτήματα προσπαθεί να απαντήσει το βιβλίο του Μπονέ, ενός ανθρώπου που χρόνια τώρα ασχολείται με το βιβλίο ως εκδότης, επιμελητής, συλλέκτης, κυρίως όμως, ως αναγνώστης. Κι ενώ μια τέτοια προσπάθεια θα ακουγόταν βαρετή, την προσεγγίζει με χιούμορ και με μια βασανιστική ανάλυση των δεδομένων ώστε τελικά να καταλήξει στο συμπέρασμα πως η βιβλιοθήκη του καθενός, -είτε έχει 100 βιβλία είτε 100.000 βιβλία- είναι κατηγοριοποιημένη με συνδυασμό δεκάδων τρόπων που σε μεγάλο βαθμό αντικατοπτρίζει τον χαρακτήρα του κατόχου της. Παράλληλα, όμως, μας προσφέρει κι ένα ταξίδι στην ιστορία της Λογοτεχνίας, παραθέτοντας ουκ ολίγα παραδείγματα βιβλίων ή ανθρώπων που έκαναν σκοπό της ζωής τους να γίνουν βιβλιοφάγοι. 
Η πραγματεία αυτή σε αρκετά σημεία μέσα απ' την υπερβολή των παραδειγμάτων της, μου έβγαλε μια αίσθηση ματαιότητας. Το να διαβάζεις και να συλλέγεις βιβλία είναι όντως ένα πάθος. Όπως όλα τα πάθη, ωστόσο, είναι εύκολο να ξεφύγει απ' τα όρια του -ακόμα και τα πάθη μπορούν να έχουν όρια- και να καταλήξουν σε μια εμμονή, σε μια ψυχαναγκαστική κατάσταση που κύριο χαρακτηριστικό της είναι ο φαύλος κύκλος της απόκτησης, της ιδιοκτησίας, της ικανοποίησης ενός εγωισμού που νομίζω ότι απέχει πολύ από εκείνο το χαρακτηριστικό που θα έπρεπε να είναι κοινό σε όλους τους βιβλιοφάγους και που δεν είναι άλλο απ' τη χαρά της Ανάγνωσης. 

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΓΕΜΑΤΕΣ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ
του Ζακ Μπονέ
σελ. 172-εκδ. Άγρα
μτφ. Βάνα Χατζάκη