Bye, Bye Miss Orange Pie!

Είχα τάξει μια πορτοκαλόπιτα....

Ε, αφού την έταξα, ας την κάμω...

Υλικά... 1 ποτήρι καλαμποκέλαιο, 1 ποτήρι ζάχαρη, 4 αβγά, μια βανίλια, ένα φακελάκι μπέικιν πάουντερ, 200 γρ. γιαούρτι, ξύσμα από 2 πορτοκάλια (για να είναι έντονη η γεύση), 3 φύλλα κρούστας. (Εγώ έβαλα και αμύγδαλο σε φλούδες)

ΟΛΑ τα υλικά (πλην του φύλλου κρούστας) σ' ένα μεγάλο μπολ!!! Εκεί θα χτυπηθούν μέχρι να πάρουμε ένα ομοιογενές μείγμα.

Έχω βάλει ήδη το φούρνο να ζεσταίνεται στους 180 βαθμούς...

Το χτυπημένο μείγμα μπαίνει στο πυρέξ. Προσθέτουμε τα φύλλα κρούστας σπασμένα με τα χέρια και τα βυθίζουμε στο μείγμα. Προσθέτουμε και το αμύγδαλο. Στο φούρνο για περίπου 30 λεπτά (πάνω - κάτω αντίσταση). Μπορεί να χρειαστεί κάνα δεκάλεπτο παραπάνω... Σε αυτή την περίπτωση καλύπτουμε με αλουμινόχαρτο. Το γλυκό είναι έτοιμο άπαξ και μπει μαχαίρι στη μέση και βγαίνει ΣΤΕΓΝΟ απ' το μείγμα!

Είδατε γιατί πρέπει να βάζουμε αλουμινόχαρτο; Παθών και μαθών! Συνοδεύεται από παγωτό (κατά προτίμηση καϊμάκι) και ζεστό καφέ φίλτρου.

ΥΓ. Ξέχασα το...σιρόπι, για όσους το επιθυμούν. Ένα ποτήρι νερό και μισό ποτήρι ζάχαρη σ' ένα κατσαρολάκι όπου ανακατεύουμε για να διαλυθεί. Μόλις βράσει αφήνουμε για κάνα 3λεπτο ώσπου να δέσει το σιρόπι. Περιχύνουμε με αυτό την πορτοκαλόπιτα όσο είναι ζεστή για να "ρουφήξει" το σιρόπι!

Σχόλια

  1. ασωτος γιος21 Νοεμβρίου 2013 στις 4:51 μ.μ.

    πωπω με τσάκισες τώρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Nasia21 Νοεμβρίου 2013 στις 5:01 μ.μ.

    τέλεια είναι,γιατί το λες;
    εγω θα φτιαξω μανταρινόπιτα και μετα πορτοκαλόπιτα,αλλά προς το παρόν φτιάχνω σοκολατόπιτα χαχαχαχα
    καθόλου λιγούρες δεν έχουμε!
    καλοφάγωτη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2013 στις 6:45 μ.μ.

    Γεια στα χέρια σας!
    Δεν ξέρω αν έχει αρπάξει από πάνω, αλλά στη φωτογραφία μοιάζει υπέροχη!

    Που ακριβώς είπαμε ότι την είχατε τάξει την πορτοκαλόπιτα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δημήτρης Τερζής21 Νοεμβρίου 2013 στις 8:36 μ.μ.

      Έχει αρπάξει ολίγον τι... Έπρεπε να είναι χρυσοκόκκινη αλλά έγινε καφέ. Δεν βαριέστε... Τρώγεται, αυτό είναι το βασικό!

      Την είχα τάξει στην εκδότριά μου βασικά. Είπαμε να βγάλουμε και ένα βιβλίο με συνταγές της Πελοποννήσου :p

      Διαγραφή
  4. Βιβή Γ.22 Νοεμβρίου 2013 στις 1:46 μ.μ.

    Καλημέρα,(πορτοκαλο) λικεράκι δεν έχει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δημήτρης Τερζής22 Νοεμβρίου 2013 στις 2:45 μ.μ.

    Καλημέρα... Λοιπόν, είναι απίστευτο γιατί σήμερα έβλεπα διάφορες συνταγές για λικέρ πορτοκάλι και μου τράβηξε την προσοχή αυτό των γάλλων ... το λικέρ πορτοκάλι καράντ κατρ, όπως το λένε! 44 κόκκοι καφέ σε ισάριθμες τρύπες σ' ένα μεγάλο πορτοκάλι το οποίο μπαίνει σε βάζο για 44 μέρες μαζί μ' ένα λίτρο βότκα και 44 κύβους ζάχαρης! Αυτός ο συνδυασμός πορτοκαλιού και καφέ μου έκανε κλικ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Βιβή Γ.22 Νοεμβρίου 2013 στις 4:40 μ.μ.

    Θα το επιχειρήσω,διότι μ΄αρέσει και ο καφές πολύ!Την πορτοκαλόπιτα μόλις την έβγαλα από τον φούρνο ,είναι τ έ λ ε ι α . Ευχαριστώ και καλό Σαββατοκύριακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δημήτρης Τερζής22 Νοεμβρίου 2013 στις 4:53 μ.μ.

      Χαίρομαι πολύ που πέτυχε! Για να είμαι ειλικρινής και γω για πρώτη φορά την έκανα αλλά η γεύση της ήταν υπέροχη. Στην περίπτωση του λικέρ να θυμάστε - αφού το σφραγίσετε και το βάλετε σε σκιερό μέρος - ότι πρέπει να το ανακατεύετε κάθε μέρα κουνώντας το, αφενός για να διαλυθεί καλά η ζάχαρη αφετέρου για ν' απελευθερώσει περισσότερα αρώματα το πορτοκάλι! Επίσης, καλό ΣΚ!

      Διαγραφή
  7. flash25 Νοεμβρίου 2013 στις 2:17 μ.μ.

    εύκολη συνταγή και δείχνει νοστιμότατη!!!
    εμένα μου αρέσει έτσι ολίγον αρπαγμένη, έχει χαρακτήρα!
    επίσης τρελαίνομαι για τα αμύγδαλα... όσα περισότερα μπορώ θα βάλω! :p
    τα συνοδευτικά δεν το συζητώ... δεν γίνεται ιδανικότερα!
    στο σιρόπι να στάξουμε κλασικά και λίγο λεμονι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι κυρίες στην ακτή

     Τις είδα για πρώτη φορά ένα μεσημέρι του Δεκέμβρη. Είχα βρει δουλειά για καμιά βδομάδα κι εκείνη η μέρα ήταν δύσκολη, είχε ρίξει πάγο αποβραδίς και το χορτάρι ασήμιζε στα πόδια μου. Περπατούσα κι άκουγα μικρά σπασίματα σε κάθε πάτημά μου · άφηνα πίσω μου πατημένη χλόη και λάσπη αλλά ποιος νοιαζόταν τώρα; Η δουλειά έπρεπε να γίνει γρήγορα, να τα μαζέψουμε και να γυρίσουμε στην πλατεία αναζητώντας θαλπωρή σε κάποιο καφενείο πλάι στη στόφα. Τούτος ο ήλιος του Δεκέμβρη μοιάζει να βγήκε για τα μάτια του κόσμου και μόνο. Δεν με ζεσταίνει. Τον πάγο στα φύλλα των δέντρων λιώνει μόνο, που γίνονται σταγόνες, πέφτουν στο κεφάλι μου και με παγώνουν ακόμα πιο πολύ.      Η ακτή ήταν έρημη την ώρα που φτάσαμε στα εξοχικά. Αφήσαμε το φορτηγάκι του Μανόλη στον παράδρομο και συνεχίσαμε με τα πόδια. Δεν ήταν εύκολο να περπατήσεις στην ακτή Δεκέμβρη μήνα. Αναγκαζόμασταν να σκαρφαλώνουμε σε ολόκληρα λοφάκια από μουσκεμένα φύκια που είχε ξεβράσει η θάλασσα τις νύχτες της αντάρας της. Οι γαλότσες βυ
Διαβάστε περισσότερα

Ήταν μια τέλεια μέρα...

Εικόνα
Πάντα στο κακό υπάρχει κάτι καλό και το αντίθετο. Μια απώλεια σημαντική και μια παρουσίαση αφιερωμένη στην απώλεια. Είχε συννεφιά κι έκανε κρύο. Ο ζεστός καφές ήταν ότι έπρεπε. Μετά ήρθαν τα χαμόγελα. Εκείνα των συναδέλφων 15 χρόνια τώρα στη δημοσιογραφία. Εκείνα των φίλων μιας ολόκληρης ζωής. Αλλά και ανθρώπων που συνάντησα για πρώτη φορά. Η συλλογή "Το Τέλος Μιας Τέλειας Μέρας" παρουσιάστηκε το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου στο Polis Art Cafe της Στοάς του Βιβλίου. Η πρώτη μου αφιέρωση γράφτηκε για χάρη του Αίαντα! Γιος αγαπητών φίλων που βρέθηκαν στην παρουσίαση! Το Polis Art Cafe σχεδόν γέμισε. Πάνω από 50 άνθρωποι βρέθηκαν στην παρουσίαση. Σε πρώτο πλάνο ο φίλος συγγραφέας Θεόδωρος Γρηγοριάδης. Καλοτάξιδος ο "Ναύτης" του που κυκλοφόρησε και πάλι. Το γυναικείο κοινό επικράτησε του ανδρικού στην παρουσίαση. Πραγματικά φιλόξενος και ζεστός ο χώρος του Polis. Αγαπημένοι συνάδελφοι από την έντυπη δημοσιογραφία ήταν εκεί!
Διαβάστε περισσότερα