One Year Of Love (...στο Τέλος μιας Τέλειας Μέρας)
Δεν είμαι τόσο των επετειακών κειμένων και αναρτήσεων αλλά επειδή είναι η πρώτη φορά που είδα κάτι δικό μου να εκδίδεται κι επειδή πάντα οι τελευταίες μέρες του καλοκαιριού μού φέρνουν μια μελαγχολία, είπα να κάνω αυτή την ανάρτηση.
Πάει ένας χρόνος κι ένας μήνας από τη μέρα που το "Τέλος μιας Τέλειας Μέρας" βρήκε το δρόμο του για τα βιβλιοπωλεία. Εννοείται πως θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια τη μέρα που ο κούριερ με βρήκε εδώ στο χωριό δίνοντάς μου το πακέτο με τα πρώτα αντίτυπα. Ένα βιβλίο δικό μου, ολόδικό μου, το οποίο άνοιξα, μύρισα - όπως το κάνω με κάθε βιβλίο που πέφτει στα χέρια μου - και εκπλήρωσα τη ματαιοδοξία μου - ναι τ' ομολογώ - να υπάρχει κάτι από μένα.
Μια κληρονομιά. Μικρή, απειροελάχιστη ίσως αλλά κληρονομιά.
Στο χρόνο που ακολούθησε βρέθηκαν άνθρωποι που το αγόρασαν, γνωστοί και μη. Κάποιοι μάλιστα έγραψαν και δυο λόγια γι' αυτό και τους ευχαριστώ. Η μεγαλύτερη χαρά για κάποιον που γράφει είναι ν' ακούει πως κάποιος τ α υ τ ί σ τ η κ ε ή ε π η ρ ε ά σ τ η κ ε απ' αυτά που διάβασε και τα οποία τον έκαναν να σ κ ε φ τ ε ί λιγάκι παραπάνω την ιστορία που τελείωσε. Ενδεικτικά παραθέτω κάποιους συνδέσμους και τους ανθρώπους που έγραψαν δυο λόγια για το βιβλίο τους οποίους κι ευχαριστώ από καρδιάς.
(Πατήστε ΚΛΙΚ πάνω για ν' ανοίξουν σε νέο παράθυρο)
το περιοδικό Αναγνώστης και ο Νίκος Κυριαζής
το μπλογκ "Διαβάζοντας" και η Κατερίνα Μαλακατέ
το μπλογκ "Λέσχη Ανάγνωσης του Degas" και η Βιβή Γεωργαντοπούλου
η συνάδελφος Χριστίνα Παπασταθοπούλου στο "σπίτι μας", στην "Εφημερίδα των Συντακτών"
Παράλληλα θα ήθελα να ευχαριστήσω και όλους εκείνους τους φίλους, γνωστούς και μη που θέλησαν να δοκιμάσουν τι είδους γεύση έχει το "Τέλος Μιας Τέλειας Μέρας" και το πήραν μαζί τους σε διακοπές και ταξίδια. Σύμφωνα με φωτογραφίες που έχω λάβει κατά καιρούς έως σήμερα το βιβλίο έχει ταξιδέψει σε πολλά νησιά (Τήνος, Σαντορίνη, Κρήτη) απ' όπου έλαβα κι εξαιρετικές φωτό αλλά και στο εξωτερικό, (Σικάγο, Σαν Φραντσίσκο) ενώ ένας καλός φίλος το πήρε μαζί του σε ταξίδι στη μισή Ευρώπη για να το τελειώσει κάπου στη Σμύρνη!
Ήταν επίσης μεγάλη η χαρά μου που μέσα στο καλοκαίρι μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα απ' το Ρέθυμνο ανέβασε κομμάτια και απ' το δικό μου βιβλίο σε μια παράσταση με κείμενα 18 συγγραφέων.
Λογικά και καλώς εχόντων των πραγμάτων το δεύτερο βιβλίο θα βρει το δρόμο της έκδοσης μέσα στο Φθινόπωρο. Το ταξίδι δεν τελειώνει, συνεχίζεται.
Όσο αντέχουμε.
Για όσο γράφουμε.
Καλό Φθινόπωρο!
ΥΓ. Ακολουθούν ορισμένες απ' τις φωτογραφίες που έλαβα από αναγνώστες
ΥΓ 1: Τραγουδάκι που δάνεισε και τον τίτλο του στην ανάρτηση!
Πάει ένας χρόνος κι ένας μήνας από τη μέρα που το "Τέλος μιας Τέλειας Μέρας" βρήκε το δρόμο του για τα βιβλιοπωλεία. Εννοείται πως θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια τη μέρα που ο κούριερ με βρήκε εδώ στο χωριό δίνοντάς μου το πακέτο με τα πρώτα αντίτυπα. Ένα βιβλίο δικό μου, ολόδικό μου, το οποίο άνοιξα, μύρισα - όπως το κάνω με κάθε βιβλίο που πέφτει στα χέρια μου - και εκπλήρωσα τη ματαιοδοξία μου - ναι τ' ομολογώ - να υπάρχει κάτι από μένα.
Μια κληρονομιά. Μικρή, απειροελάχιστη ίσως αλλά κληρονομιά.
Στο χρόνο που ακολούθησε βρέθηκαν άνθρωποι που το αγόρασαν, γνωστοί και μη. Κάποιοι μάλιστα έγραψαν και δυο λόγια γι' αυτό και τους ευχαριστώ. Η μεγαλύτερη χαρά για κάποιον που γράφει είναι ν' ακούει πως κάποιος τ α υ τ ί σ τ η κ ε ή ε π η ρ ε ά σ τ η κ ε απ' αυτά που διάβασε και τα οποία τον έκαναν να σ κ ε φ τ ε ί λιγάκι παραπάνω την ιστορία που τελείωσε. Ενδεικτικά παραθέτω κάποιους συνδέσμους και τους ανθρώπους που έγραψαν δυο λόγια για το βιβλίο τους οποίους κι ευχαριστώ από καρδιάς.
(Πατήστε ΚΛΙΚ πάνω για ν' ανοίξουν σε νέο παράθυρο)
το περιοδικό Αναγνώστης και ο Νίκος Κυριαζής
το μπλογκ "Διαβάζοντας" και η Κατερίνα Μαλακατέ
το μπλογκ "Λέσχη Ανάγνωσης του Degas" και η Βιβή Γεωργαντοπούλου
η συνάδελφος Χριστίνα Παπασταθοπούλου στο "σπίτι μας", στην "Εφημερίδα των Συντακτών"
Παράλληλα θα ήθελα να ευχαριστήσω και όλους εκείνους τους φίλους, γνωστούς και μη που θέλησαν να δοκιμάσουν τι είδους γεύση έχει το "Τέλος Μιας Τέλειας Μέρας" και το πήραν μαζί τους σε διακοπές και ταξίδια. Σύμφωνα με φωτογραφίες που έχω λάβει κατά καιρούς έως σήμερα το βιβλίο έχει ταξιδέψει σε πολλά νησιά (Τήνος, Σαντορίνη, Κρήτη) απ' όπου έλαβα κι εξαιρετικές φωτό αλλά και στο εξωτερικό, (Σικάγο, Σαν Φραντσίσκο) ενώ ένας καλός φίλος το πήρε μαζί του σε ταξίδι στη μισή Ευρώπη για να το τελειώσει κάπου στη Σμύρνη!
Ήταν επίσης μεγάλη η χαρά μου που μέσα στο καλοκαίρι μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα απ' το Ρέθυμνο ανέβασε κομμάτια και απ' το δικό μου βιβλίο σε μια παράσταση με κείμενα 18 συγγραφέων.
Λογικά και καλώς εχόντων των πραγμάτων το δεύτερο βιβλίο θα βρει το δρόμο της έκδοσης μέσα στο Φθινόπωρο. Το ταξίδι δεν τελειώνει, συνεχίζεται.
Όσο αντέχουμε.
Για όσο γράφουμε.
Καλό Φθινόπωρο!
ΥΓ. Ακολουθούν ορισμένες απ' τις φωτογραφίες που έλαβα από αναγνώστες
 | ||
| Η φίλη Ιωάννα από την Κρήτη |
 |
| Η φίλη Φραγκούλα από μια παραλία της Μεθώνης |
 |
| On line παραγγελία για την Αμερική από τη φίλη Χρύσα |
 |
| Η φίλη Τζούλια σε φωτογράφιση στον "Παπασωτηρίου" της Αθήνας |
 | ||
| Μυρωδιά Αιγαίου απ' την Καρδιανή της Τήνου και την φίλη Ολυμπία! |
ΥΓ 1: Τραγουδάκι που δάνεισε και τον τίτλο του στην ανάρτηση!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου