Άνθρωπος στο Τρένο, του Βασίλη Δανέλλη

Είναι αυτή η γενιά των Ελλήνων συγγραφέων -εκεί γύρω στα 40- στους οποίους αποφάσισα να κάνω ένα αφιέρωμα. Η αρχή έγινε με την προηγούμενη παρουσίαση πάνω στο αστυνομικό μυθιστόρημα της Ευτυχίας Γιαννάκη.
Απ' την αστυνομική λογοτεχνία προέρχεται και ο Βασίλης Δανέλλης, αν και αυτό το βιβλίο είναι περισσότερο φιλοσοφικό παρά αστυνομικό. Διαπιστώνω, με χαρά ως αναγνώστης, πως αυτή η γενιά -εκεί γύρω στα 40- αναζητά νέους τρόπους έκφρασης, διάθεση ανανέωσης της γραφής όπως τη συναντήσαμε στις προηγούμενες γενιές, ψαγμένους αφηγηματικούς τρόπους, μια γενικότερη διάθεση δηλαδή να προσφέρει κάτι καινούργιο στην ελληνική λογοτεχνία και να αφήσει πίσω της τις πεπατημένες οδούς- στο βαθμό πάντα που μπορεί. 

Εδώ έχουμε ένα βιβλίο όπου φαινομενικά το θέμα του είναι αστυνομικό. Ένας ρεπόρτερ που τυχαία βρίσκεται στο σιδηροδρομικό σταθμό αμέσως μετά από ένα τραγικό συμβάν: ένας άνδρας έπεσε στις γραμμές του τρένου και σκοτώθηκε κι ένας άλλος οδηγείται με έμφραγμα στο νοσοκομείο. Ο ρεπόρτερ -με το μόνιμο άγχος ενός γκρινιάρη αρχισυντάκτη στο πίσω μέρος του μυαλού του- προσπαθεί να συνθέσει την ιστορία. Τι έγινε, πως έγινε, ενδεχομένως γιατί έγινε. Αναζητά αυτόπτες μάρτυρες του περιστατικού και βρίσκει πέντε διαφορετικούς ανθρώπους τους οποίους και προσεγγίζει. 
Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε δύο μέρη. Στο πρώτο κατατίθενται οι μαρτυρίες αμέσως μετά το συμβάν. Στο δεύτερο μέρος, έχουμε επανάληψη του ίδιου σκηνικού, αφού προηγουμένως έχει γίνει γνωστό πως και ο δεύτερος άνδρας πέθανε στο νοσοκομείο. 
Πέντε διαφορετικές θεάσεις, εκδοχές, ερμηνείες, πέντε υποκειμενικές μαρτυρίες για το τι πραγματικά συνέβη όπου η μία έρχεται να ακυρώσει την άλλη. Ποιόν να πιστέψει ο ρεπόρτερ, την ώρα που το άγχος του για την επικείμενη συνάντηση με τον αρχισυντάκτη του καθοδηγεί το μυαλό του για μια «καλή ιστορία»;
Έχει μια καλή ιστορία ή δεν έχει τίποτα; Ποιόν να πιστέψει απ' τους πέντε; Ποιά αλήθεια; Μήπως η αλήθεια κρύβεται και στις πέντε απόψεις; Ή μήπως οι απόψεις δεν έχουν καμία πραγματική σχέση με το περιστατικό αλλά αποτελούν προσωπικές προβολές του καθένα απ' τους μάρτυρες και οδηγούν το νήμα της ιστορίας αλλού;

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟ ΤΡΕΝΟ
του Βασίλη Δανέλλη
σελ. 132-εκδ. Καστανιώτη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Bye, Bye Miss Orange Pie!

Οι κυρίες στην ακτή

Ήταν μια τέλεια μέρα...