7
ΔΕΥΤΕΡΑ (βραδινές ειδήσεις τηλεοπτικού σταθμού)
Αναίσθητος βρέθηκε σήμερα στο κέντρο της πόλης ένας ολόγυμνος άνδρας από άγνωστη αιτία. Τον άνδρα τον αντιλήφθηκε μαγαζάτορας που πήγε να ανοίξει το κατάστημά του και έμεινε έκπληκτος από το θέαμα. "Ήταν γυμνός και ταλαιπωρημένος", δήλωσε στους δημοσιογράφους που τον ρώτησαν. "Αμέσως ειδοποίησα την Αστυνομία για να μην τον βρουν τίποτα φασίστες και τον σαπίσουν στο ξύλο".
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ κανείς δεν γνωρίζει πως ο άνδρας βρέθηκε εκεί και μάλιστα ολόγυμνος. Ανακρίσεις για το συμβάν πραγματοποιεί το αστυνομικό τμήμα Συντάγματος....
- Σκατά, τους ξέφυγε.
- Δικό σας έργο είναι;
- Έχεις πρόβλημα;
- Μαλακίζεστε άγρια.
Χαστούκι.
Φωνή πόνου
- Γαμιέσαι μαλάκα. Γαμιέσαι!
Νέο χαστούκι.
- ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ. ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑΓΓΙΞΕΙΣ!!!!!
- Στους προδότες σου αυτά, εκεί που μαζεύεστε στις πορείες μαλακισμένα!
- Ναι ρε! Εκεί που θα σας βρούμε και θα σας γαμήσουμε! Και όπου σας πετύχουμε θα σας γαμήσουμε!
- Να ρθεις με την όπισθεν καριόλα!
Τον φτύνει.
Την αρπάζει απ' τα μαλλιά.
Πάλη. Βουβές φωνές.
Το πορτατίφ του κομοδίνου πέφτει και σπάει.
Σκοτάδι.
ΤΡΙΤΗ (μεσημέρι σε φαστφουντάδικο του κέντρου)
Έπαιζα με το άδειο κύπελλο του αναψυτικού. Μόνο πάγος είχε μείνει μέσα, μπόλικος πάγος, βαλσαμένιος, για τα σωθικά μου που έκαιγαν. Στο ταμείο μια έγχρωμη υπάλληλος. Στο πέτο της καρφιτσωμένο το όνομα Κόντακ. Γελάω. Πλάκα έχει. Η χημεία στο πάτωμα απλωμένη ως καθαριότητα. Η χημεία στο πιάτο μου ως μπέργκερ. Τσίμπησα. Λίγο.
Μπαίνει ένα ζευγάρι. Εκείνος ίσα με 150 κιλά, κοντός και κάθιδρος. Εκείνη όχι πάνω από 45. Ψηλή σαν κλαράκι έτοιμο να σπάσει στον πρώτο άνεμο. Εκείνος μπροστά. Ντυμένος με σοβαρό σκούρο κουστούμι απ' όπου το πουκάμισο έχει φύγει κατά τόπους από το παντελόνι. Γραβάτα. Μια δερμάτινη τσάντα στο χέρι. Εκείνη τίποτα. Και την αλυσίδα να δεις που την ξέχασε στο σπίτι.
Στέκονται και παραγγέλνουν στην Κόντακ. Δηλαδή εκείνος παραγγέλνει. Εκείνη κοιτάζει. Τι; Τη χημεία τους όπως αναδύεται από τους ιδρωμένους πόρους του κορμιού του. Παίρνουν την παραγγελία και κάθονται σ' ένα τραπεζάκι δίπλα μου. Μπροστά του 2 μπέργκερ, μια μεγάλη μερίδα πατάτες κιτρινοκόκκινες (ενθάδε κείτονται μουστάρδα και κέτσαπ που έζησαν μια ειρηνική ζωή), μία μπαγκέτα με αλλαντικά και ένα πιάτο με προτηγανισμένο πλην χρυσό κοτόπουλο. Εκείνη πήρε μια πράσινη σαλάτα. Πέφτει με τα μούτρα και με μεγάλες μπουκιές καταπίνει την τροφή αμάσητη. Ένα μεγάλο ποτήρι παγωμένης μπύρας τον βοηθάει να ρευτεί. Παίζω με το καλαμάκι και τα παγάκια μου που λιώνουν. Τα σωθικά μου καίνε. Η κοπέλα τον κοιτάζει και πρέπει να μασάει ένα σπυρί καλαμποκιού από τη σαλάτα. Το μασάει για ώρα, να δεις που θα το φτύσει στο τέλος. Μια τσιγγάνα μπαίνει στο κατάστημα. Πουλάει γαρδένιες. Πλησιάζει τα τραπέζια, προσφέρει λουλούδια εισπράτει αγκάθια. Φτάνει στο ζευγάρι. Προσφέρει σε εκείνον να προσφέρει στην κοπέλα του. Εκείνος βλέπει τώρα μόνο το σαλάμι. Η τσιγγάνα γυρίζει προς την κοπέλα. Και τότε εκείνη θυμάται πως και το φίμωτρο το ξέχασε στο σπίτι. - Θα μου πάρεις μια γαρδένια καλέ μου; Ησυχία. Οι μυες του προσώπου που δούλευαν ακατάπαυστα εδώ και ώρα σταματούν, παραλύουν. Θα μπορούσα να ορκιστώ πως τώρα μασημένη τροφή θα αρχίσει να πέφτει απ' το στόμα του στο καθαρό πάτωμα. Το βλέμμα του παραμένει στο πιάτο. Καταπίνει, προς απογοήτευσή μου. - ΣΟΥ ΠΗΡΑ ΣΑΛΑΤΑ! Τι άλλο θες;;
ΤΕΤΑΡΤΗ (αφτερ σεξ)
- ... Τα χειρότερα είναι τα λεπτά.
- ... Ο δικός μου δεν είναι λεπτός. Έχεις πει πως είναι καλοσχηματισμένος.
- Ναι βρε μωρό. Για τα άλλα λέω. Τα λεπτά πουλιά μόνο στα τέσσερα τα καταλαβαίνεις.
- Μαλακία...
- Είναι.
- Αλλά με τον δικό μου γεμίζεις, δεν γεμίζεις ολόκληρη;
- Ναι μωρό. Είναι καλοσχηματισμένος ο δικός σου. Και πάντα έτοιμος. Αχχχχ.
- .....
- Επίσης δεν μπορώ τα τριχωτά πουλιά. Μπλιααχ, αηδία!
- Τριχωτά;
- Ναι, με τρίχες άγριες στη βάση και πάνω στον κορμό!
- Υπάρχουν τέτοια;
- Ναι υπάρχουν. Δεν ξέρω πόσα. Μια φορά μου έχει συμβεί.
- Έχω κι εγώ τρίχες εκεί... Αλλά δεν σε ενοχλούν, σε ενοχλούν; Κάνω τρίμινγκ!
- Είπα εγώ για τις τριχούλες σου μωρό;
- Όχι, δεν είπες.
- .....
- .....
- Μωρό;
- Έλα.
- Δεν μου βγαίνει το άγριο σεξ μαζί σου.
- Δηλαδή;
- Να, δεν μου βγαίνει να με δέσεις και να με υποτάξεις.
- Μα σε χαστουκίζω.
- Ε καλά, αυτά δεν είναι τίποτα.
- Θες πιο άγρια δηλαδή;
- Όχι! Δεν θέλω να πονέσω!
- Καλά.
Σιωπή.
- Ουφ. Δεν μπορώ να κοιμηθώ.
- Ναι. Κάνει ζέστη.
- Καληνύχτα μωρό.
- Καληνύχτα μωρό μου.
ΠΕΜΠΤΗ (Στο τηλέφωνο)
- ... Μου την πέφτει που λες...
- Ρε το σκατόγερο. Και έχει και παιδιά.
- Αυτό είναι το λιγότερο.
- Δηλαδή ποιο είναι το περισσότερο;
- Πρέπει να του κάτσω. Θα μου βρει δουλειά.
- Είσαι σίγουρη;
- Στην κατάσταση που έχω φτάσει, μπορώ να κάνω ακόμα και αυτό για να βρω δουλειά.
- Δεν ξέρω. Ο άλλος;
- Ποιος;
- Εκείνος που σε έπαιζε μωρέ. Τι ήταν λιμενοφύλακας; Τι σκατά ήταν;
- Μπα, εξαφανίστηκε.
- Μαλάκες άντρες.
- Δεν βαριέσαι.
- Θα πάμε στο φεστιβάλ το Σαββατοκύριακο;
- Λες να βρω κανένα σύντροφο ελεύθερο;
- Λες;
- Εσύ τι κάνεις;
- Τα ίδια. Παλεύω κι εγώ. Λογαριασμοί από παντού και λεφτά από πουθενά. Πήγα σε δύο, τρία ραντεβού αλλά δεν προέκυψε κάτι.
- ... Ναι...
- Τι ναι; Είσαι εκεί;
- ... Ναι. Μωρέ, βλέπω το τούρκικο τώρα και είναι σε κρίσιμο σημείο. Να σε πάρω μετά;
- Καλά.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (Βραδινό δελτίο ειδήσεων)
Σοκ προκάλεσε στην κοινωνία της Πάτρας η είδηση πως ένα ζευγάρι ερωτοτροπούσε στο μπαλκόνι, μέρα μεσημέρι, μπροστά στα μάτια των περίοικων. Το ζευγάρι...
Mute.
- Το ξανακάνουμε;
- Πλάκα κάνεις!
- Έλα ρε. Τι μασάς;
- Εδώ; Τώρα;
- Στο μπαλκόνι. Ξανά!
- Ρε συ είναι βράδυ.
- Ε ακόμα καλύτερα.
- Δεν ξέρω. Δεν θες να το κάνουμε εδώ;
- Που πήγε η μαγκιά σου ρε;
- Τι εννοείς;
- Εννοώ πως προχθές δεν ήσουν έτσι.
- Ε....
- Καλά άστο.
- Που πας;
- .....
Βγαίνει στο μπαλκόνι. Καύσωνας. Οι βασιλικοί ερωτοτροπούν στη νύχτα.
- ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΡΕΕΕΕΕΕΕ! ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ!!!!!!! ΜΑΤΑΚΗΔΕΣ!!!!!!! ΝΑΙ ΡΕ ΓΑΜΙΟΜΑΣΤΑΝ! ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΒΛΕΠΑΤΕ ΡΕΕΕΕΕ! ΒΛΕΠΑΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΑΤΕ!!!! ΣΚΑΤΟΦΛΩΡΟΙ. ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΕΙΣΤΕ ΡΕ! ΓΑΜΙΕΣΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑΤΙ! ΑΝΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ!!!!!
Επιστρέφει.
- Αισθάνομαι καλύτερα τώρα.
ΣΑΒΒΑΤΟ (Ανταλλαγή mail)
- Λοιπόν αγαπητή το αποφάσισα. Είστε τόσο αφαιρετική και σουρεάλ που είστε η ιδανική να παρουσιάσει το βιβλίο μου όταν αυτό εκδοθεί.
- Merci για την πρόταση. Αλλά εγώ ιδανική; Και μόνο με την ιδέα της θέας ακροατηρίου με έπιασε τρέμουλο! Φυσικά πάντα μπορώ να το παρουσιάσω με τα μάτια κλειστά. Ίσως μια μάσκα ύπνου βαμβακερή θα ήταν ότι έπρεπε. Έχω μία, ενθύμιο από αεροπορικό ταξίδι. Αλλά, τι θα σκεφτεί το κοινό; Πάντως δεν αποκλείω τίποτα!
- Δεν έπρεπε να μου πείτε αυτό ΓΙΑ τη μάσκα. Τώρα θέλω πιο πολύ από ποτέ!
- Ε τότε, δεν έχετε παρά να μου στείλετε το κείμενο της παρουσίασης για να έχω τον χρόνο να το αποστηθίσω!!! Παρεμπιπτόντως η μάσκα είναι γαλάζια με μαύρο ρέλι στο τελείωμα!
- Αγαπητή φοβάμαι πως πρέπει να μπείτε σε ένα κόπο. Όχι άμεσα σας διαβεβαιώ. Μιλάμε για το Φθινόπωρο και είναι ακόμα Ιούνης. Ο κόπος σας έγκειται στο γεγονός πως δεν θέλω να διαβάσετε
ένα έτοιμο κείμενο που έγραψα εγώ. Αλλά ένα κείμενο που θα γράψετε εσείς με αφορμή τα συναισθήματα και τις σκέψεις σας αφού διαβάσετε το βιβλίο. Αυτό έχει και αξία άλλωστε...
-Ααααααα, τόσο εύκολο και απλό θα είναι! Πείτε το μου να ησυχάσω!!!Δηλαδή δεν θα φτάνει το τρέμουλο της έκθεσης στο κοινό, θα έχω και το άγχος του να φτιάξω ένα αξιοπρεπές κείμενο παρουσίασης, πράγμα που δεν είναι διόλου εύκολο. Φυσικά εσείς δεν το κατανοείτε αυτό διότι έχετε την φαντασία με το μέρος σας.Πάντως είναι πρόκληση για το μυαλό μου όλο αυτό!Και δεν θα σας το αποκλείσω. Από τώρα τουλάχιστον.Άλλωστε έχω χρόνο να το σκεφτώ εφόσον είναι για το φθινόπωρο...Φυσικά θα πρέπει να μου επαναλάβετε την πρόταση, ας πούμε σε ένα μήνα, διότι είμαι και ντροπαλή και θα διστάσω να ανακινήσω το θέμα!
Εκείνος έστριψε τσιγάρο όντας σίγουρος για την επιλογή του.
Εκείνη άναψε τσιγάρο, φύσηξε ηδονικά τον καπνό, έχοντας αποφασίσει πως η μάσκα δεν ήταν τελικά το πρόβλημα. Χάιδεψε το σκύλο της που ήρθε στα πόδια της κουνώντας την ουρά. Πήγε στο ψυγείο και έβαλε δύο γενναίες μπάλες παγωτού τις οποίες άρχισε να τρώει σκεπτόμενη, ενώ ο σκύλος γλειφόταν και την κοίταζε στα μάτια ανυπόμονα. Έκοψε μια φέτα καρπούζι, την τεμάχισε και την έβαλε στο πιατάκι του σκύλου που έπεσε με τα μούτρα!
- Θα είναι ωραίο όλο αυτό, σκέφτηκε δυνατά!
ΚΥΡΙΑΚΗ (Επίλογος)
Η Κυριακή μαζεύει τα απόνερα των άλλων ημερών. Είναι σαν τον Αύγουστο του Έκο, που δεν έχει ειδήσεις. Η Κυριακή είναι της εφημερίδας και του ούζου στην παραλία. Είναι η μέρα που ίσως να αισθανθείς κάπως ελεύθερος να κάνεις κάτι, ίσως διαφορετικό από τις άλλες μέρες. Την Κυριακή μπορείς να αυτοκτονήσεις ασύστολα που λέει και ο συγγραφέας. Την Κυριακή ξοφλάς που έλεγε και ο Μιχαλακόπουλος στον Κούρκουλο στο "Ένα γελαστό απόγευμα". Την Κυριακή τη μισώ από τότε που πήγαινα σχολείο. Εύχομαι να πεθάνει και να μην τη θάψει κανείς. Την Κυριακή μελαγχολείς αδιόρατα μόνο με τον αέρα που αναπνέεις. Την Κυριακή επιστρέφεις από τις διακοπές. Η Κυριακή είναι το τέλος της αθωότητας. Τέλος.
Αναίσθητος βρέθηκε σήμερα στο κέντρο της πόλης ένας ολόγυμνος άνδρας από άγνωστη αιτία. Τον άνδρα τον αντιλήφθηκε μαγαζάτορας που πήγε να ανοίξει το κατάστημά του και έμεινε έκπληκτος από το θέαμα. "Ήταν γυμνός και ταλαιπωρημένος", δήλωσε στους δημοσιογράφους που τον ρώτησαν. "Αμέσως ειδοποίησα την Αστυνομία για να μην τον βρουν τίποτα φασίστες και τον σαπίσουν στο ξύλο".
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ κανείς δεν γνωρίζει πως ο άνδρας βρέθηκε εκεί και μάλιστα ολόγυμνος. Ανακρίσεις για το συμβάν πραγματοποιεί το αστυνομικό τμήμα Συντάγματος....
- Σκατά, τους ξέφυγε.
- Δικό σας έργο είναι;
- Έχεις πρόβλημα;
- Μαλακίζεστε άγρια.
Χαστούκι.
Φωνή πόνου
- Γαμιέσαι μαλάκα. Γαμιέσαι!
Νέο χαστούκι.
- ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ. ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑΓΓΙΞΕΙΣ!!!!!
- Στους προδότες σου αυτά, εκεί που μαζεύεστε στις πορείες μαλακισμένα!
- Ναι ρε! Εκεί που θα σας βρούμε και θα σας γαμήσουμε! Και όπου σας πετύχουμε θα σας γαμήσουμε!
- Να ρθεις με την όπισθεν καριόλα!
Τον φτύνει.
Την αρπάζει απ' τα μαλλιά.
Πάλη. Βουβές φωνές.
Το πορτατίφ του κομοδίνου πέφτει και σπάει.
Σκοτάδι.
ΤΡΙΤΗ (μεσημέρι σε φαστφουντάδικο του κέντρου)
Έπαιζα με το άδειο κύπελλο του αναψυτικού. Μόνο πάγος είχε μείνει μέσα, μπόλικος πάγος, βαλσαμένιος, για τα σωθικά μου που έκαιγαν. Στο ταμείο μια έγχρωμη υπάλληλος. Στο πέτο της καρφιτσωμένο το όνομα Κόντακ. Γελάω. Πλάκα έχει. Η χημεία στο πάτωμα απλωμένη ως καθαριότητα. Η χημεία στο πιάτο μου ως μπέργκερ. Τσίμπησα. Λίγο.
Μπαίνει ένα ζευγάρι. Εκείνος ίσα με 150 κιλά, κοντός και κάθιδρος. Εκείνη όχι πάνω από 45. Ψηλή σαν κλαράκι έτοιμο να σπάσει στον πρώτο άνεμο. Εκείνος μπροστά. Ντυμένος με σοβαρό σκούρο κουστούμι απ' όπου το πουκάμισο έχει φύγει κατά τόπους από το παντελόνι. Γραβάτα. Μια δερμάτινη τσάντα στο χέρι. Εκείνη τίποτα. Και την αλυσίδα να δεις που την ξέχασε στο σπίτι.
Στέκονται και παραγγέλνουν στην Κόντακ. Δηλαδή εκείνος παραγγέλνει. Εκείνη κοιτάζει. Τι; Τη χημεία τους όπως αναδύεται από τους ιδρωμένους πόρους του κορμιού του. Παίρνουν την παραγγελία και κάθονται σ' ένα τραπεζάκι δίπλα μου. Μπροστά του 2 μπέργκερ, μια μεγάλη μερίδα πατάτες κιτρινοκόκκινες (ενθάδε κείτονται μουστάρδα και κέτσαπ που έζησαν μια ειρηνική ζωή), μία μπαγκέτα με αλλαντικά και ένα πιάτο με προτηγανισμένο πλην χρυσό κοτόπουλο. Εκείνη πήρε μια πράσινη σαλάτα. Πέφτει με τα μούτρα και με μεγάλες μπουκιές καταπίνει την τροφή αμάσητη. Ένα μεγάλο ποτήρι παγωμένης μπύρας τον βοηθάει να ρευτεί. Παίζω με το καλαμάκι και τα παγάκια μου που λιώνουν. Τα σωθικά μου καίνε. Η κοπέλα τον κοιτάζει και πρέπει να μασάει ένα σπυρί καλαμποκιού από τη σαλάτα. Το μασάει για ώρα, να δεις που θα το φτύσει στο τέλος. Μια τσιγγάνα μπαίνει στο κατάστημα. Πουλάει γαρδένιες. Πλησιάζει τα τραπέζια, προσφέρει λουλούδια εισπράτει αγκάθια. Φτάνει στο ζευγάρι. Προσφέρει σε εκείνον να προσφέρει στην κοπέλα του. Εκείνος βλέπει τώρα μόνο το σαλάμι. Η τσιγγάνα γυρίζει προς την κοπέλα. Και τότε εκείνη θυμάται πως και το φίμωτρο το ξέχασε στο σπίτι. - Θα μου πάρεις μια γαρδένια καλέ μου; Ησυχία. Οι μυες του προσώπου που δούλευαν ακατάπαυστα εδώ και ώρα σταματούν, παραλύουν. Θα μπορούσα να ορκιστώ πως τώρα μασημένη τροφή θα αρχίσει να πέφτει απ' το στόμα του στο καθαρό πάτωμα. Το βλέμμα του παραμένει στο πιάτο. Καταπίνει, προς απογοήτευσή μου. - ΣΟΥ ΠΗΡΑ ΣΑΛΑΤΑ! Τι άλλο θες;;
ΤΕΤΑΡΤΗ (αφτερ σεξ)
- ... Τα χειρότερα είναι τα λεπτά.
- ... Ο δικός μου δεν είναι λεπτός. Έχεις πει πως είναι καλοσχηματισμένος.
- Ναι βρε μωρό. Για τα άλλα λέω. Τα λεπτά πουλιά μόνο στα τέσσερα τα καταλαβαίνεις.
- Μαλακία...
- Είναι.
- Αλλά με τον δικό μου γεμίζεις, δεν γεμίζεις ολόκληρη;
- Ναι μωρό. Είναι καλοσχηματισμένος ο δικός σου. Και πάντα έτοιμος. Αχχχχ.
- .....
- Επίσης δεν μπορώ τα τριχωτά πουλιά. Μπλιααχ, αηδία!
- Τριχωτά;
- Ναι, με τρίχες άγριες στη βάση και πάνω στον κορμό!
- Υπάρχουν τέτοια;
- Ναι υπάρχουν. Δεν ξέρω πόσα. Μια φορά μου έχει συμβεί.
- Έχω κι εγώ τρίχες εκεί... Αλλά δεν σε ενοχλούν, σε ενοχλούν; Κάνω τρίμινγκ!
- Είπα εγώ για τις τριχούλες σου μωρό;
- Όχι, δεν είπες.
- .....
- .....
- Μωρό;
- Έλα.
- Δεν μου βγαίνει το άγριο σεξ μαζί σου.
- Δηλαδή;
- Να, δεν μου βγαίνει να με δέσεις και να με υποτάξεις.
- Μα σε χαστουκίζω.
- Ε καλά, αυτά δεν είναι τίποτα.
- Θες πιο άγρια δηλαδή;
- Όχι! Δεν θέλω να πονέσω!
- Καλά.
Σιωπή.
- Ουφ. Δεν μπορώ να κοιμηθώ.
- Ναι. Κάνει ζέστη.
- Καληνύχτα μωρό.
- Καληνύχτα μωρό μου.
ΠΕΜΠΤΗ (Στο τηλέφωνο)
- ... Μου την πέφτει που λες...
- Ρε το σκατόγερο. Και έχει και παιδιά.
- Αυτό είναι το λιγότερο.
- Δηλαδή ποιο είναι το περισσότερο;
- Πρέπει να του κάτσω. Θα μου βρει δουλειά.
- Είσαι σίγουρη;
- Στην κατάσταση που έχω φτάσει, μπορώ να κάνω ακόμα και αυτό για να βρω δουλειά.
- Δεν ξέρω. Ο άλλος;
- Ποιος;
- Εκείνος που σε έπαιζε μωρέ. Τι ήταν λιμενοφύλακας; Τι σκατά ήταν;
- Μπα, εξαφανίστηκε.
- Μαλάκες άντρες.
- Δεν βαριέσαι.
- Θα πάμε στο φεστιβάλ το Σαββατοκύριακο;
- Λες να βρω κανένα σύντροφο ελεύθερο;
- Λες;
- Εσύ τι κάνεις;
- Τα ίδια. Παλεύω κι εγώ. Λογαριασμοί από παντού και λεφτά από πουθενά. Πήγα σε δύο, τρία ραντεβού αλλά δεν προέκυψε κάτι.
- ... Ναι...
- Τι ναι; Είσαι εκεί;
- ... Ναι. Μωρέ, βλέπω το τούρκικο τώρα και είναι σε κρίσιμο σημείο. Να σε πάρω μετά;
- Καλά.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (Βραδινό δελτίο ειδήσεων)
Σοκ προκάλεσε στην κοινωνία της Πάτρας η είδηση πως ένα ζευγάρι ερωτοτροπούσε στο μπαλκόνι, μέρα μεσημέρι, μπροστά στα μάτια των περίοικων. Το ζευγάρι...
Mute.
- Το ξανακάνουμε;
- Πλάκα κάνεις!
- Έλα ρε. Τι μασάς;
- Εδώ; Τώρα;
- Στο μπαλκόνι. Ξανά!
- Ρε συ είναι βράδυ.
- Ε ακόμα καλύτερα.
- Δεν ξέρω. Δεν θες να το κάνουμε εδώ;
- Που πήγε η μαγκιά σου ρε;
- Τι εννοείς;
- Εννοώ πως προχθές δεν ήσουν έτσι.
- Ε....
- Καλά άστο.
- Που πας;
- .....
Βγαίνει στο μπαλκόνι. Καύσωνας. Οι βασιλικοί ερωτοτροπούν στη νύχτα.
- ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΡΕΕΕΕΕΕΕ! ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ!!!!!!! ΜΑΤΑΚΗΔΕΣ!!!!!!! ΝΑΙ ΡΕ ΓΑΜΙΟΜΑΣΤΑΝ! ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΒΛΕΠΑΤΕ ΡΕΕΕΕΕ! ΒΛΕΠΑΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΑΤΕ!!!! ΣΚΑΤΟΦΛΩΡΟΙ. ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΕΙΣΤΕ ΡΕ! ΓΑΜΙΕΣΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑΤΙ! ΑΝΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ!!!!!
Επιστρέφει.
- Αισθάνομαι καλύτερα τώρα.
ΣΑΒΒΑΤΟ (Ανταλλαγή mail)
- Λοιπόν αγαπητή το αποφάσισα. Είστε τόσο αφαιρετική και σουρεάλ που είστε η ιδανική να παρουσιάσει το βιβλίο μου όταν αυτό εκδοθεί.
- Merci για την πρόταση. Αλλά εγώ ιδανική; Και μόνο με την ιδέα της θέας ακροατηρίου με έπιασε τρέμουλο! Φυσικά πάντα μπορώ να το παρουσιάσω με τα μάτια κλειστά. Ίσως μια μάσκα ύπνου βαμβακερή θα ήταν ότι έπρεπε. Έχω μία, ενθύμιο από αεροπορικό ταξίδι. Αλλά, τι θα σκεφτεί το κοινό; Πάντως δεν αποκλείω τίποτα!
- Δεν έπρεπε να μου πείτε αυτό ΓΙΑ τη μάσκα. Τώρα θέλω πιο πολύ από ποτέ!
- Ε τότε, δεν έχετε παρά να μου στείλετε το κείμενο της παρουσίασης για να έχω τον χρόνο να το αποστηθίσω!!! Παρεμπιπτόντως η μάσκα είναι γαλάζια με μαύρο ρέλι στο τελείωμα!
- Αγαπητή φοβάμαι πως πρέπει να μπείτε σε ένα κόπο. Όχι άμεσα σας διαβεβαιώ. Μιλάμε για το Φθινόπωρο και είναι ακόμα Ιούνης. Ο κόπος σας έγκειται στο γεγονός πως δεν θέλω να διαβάσετε
ένα έτοιμο κείμενο που έγραψα εγώ. Αλλά ένα κείμενο που θα γράψετε εσείς με αφορμή τα συναισθήματα και τις σκέψεις σας αφού διαβάσετε το βιβλίο. Αυτό έχει και αξία άλλωστε...
-Ααααααα, τόσο εύκολο και απλό θα είναι! Πείτε το μου να ησυχάσω!!!Δηλαδή δεν θα φτάνει το τρέμουλο της έκθεσης στο κοινό, θα έχω και το άγχος του να φτιάξω ένα αξιοπρεπές κείμενο παρουσίασης, πράγμα που δεν είναι διόλου εύκολο. Φυσικά εσείς δεν το κατανοείτε αυτό διότι έχετε την φαντασία με το μέρος σας.Πάντως είναι πρόκληση για το μυαλό μου όλο αυτό!Και δεν θα σας το αποκλείσω. Από τώρα τουλάχιστον.Άλλωστε έχω χρόνο να το σκεφτώ εφόσον είναι για το φθινόπωρο...Φυσικά θα πρέπει να μου επαναλάβετε την πρόταση, ας πούμε σε ένα μήνα, διότι είμαι και ντροπαλή και θα διστάσω να ανακινήσω το θέμα!
Εκείνος έστριψε τσιγάρο όντας σίγουρος για την επιλογή του.
Εκείνη άναψε τσιγάρο, φύσηξε ηδονικά τον καπνό, έχοντας αποφασίσει πως η μάσκα δεν ήταν τελικά το πρόβλημα. Χάιδεψε το σκύλο της που ήρθε στα πόδια της κουνώντας την ουρά. Πήγε στο ψυγείο και έβαλε δύο γενναίες μπάλες παγωτού τις οποίες άρχισε να τρώει σκεπτόμενη, ενώ ο σκύλος γλειφόταν και την κοίταζε στα μάτια ανυπόμονα. Έκοψε μια φέτα καρπούζι, την τεμάχισε και την έβαλε στο πιατάκι του σκύλου που έπεσε με τα μούτρα!
- Θα είναι ωραίο όλο αυτό, σκέφτηκε δυνατά!
ΚΥΡΙΑΚΗ (Επίλογος)
Η Κυριακή μαζεύει τα απόνερα των άλλων ημερών. Είναι σαν τον Αύγουστο του Έκο, που δεν έχει ειδήσεις. Η Κυριακή είναι της εφημερίδας και του ούζου στην παραλία. Είναι η μέρα που ίσως να αισθανθείς κάπως ελεύθερος να κάνεις κάτι, ίσως διαφορετικό από τις άλλες μέρες. Την Κυριακή μπορείς να αυτοκτονήσεις ασύστολα που λέει και ο συγγραφέας. Την Κυριακή ξοφλάς που έλεγε και ο Μιχαλακόπουλος στον Κούρκουλο στο "Ένα γελαστό απόγευμα". Την Κυριακή τη μισώ από τότε που πήγαινα σχολείο. Εύχομαι να πεθάνει και να μην τη θάψει κανείς. Την Κυριακή μελαγχολείς αδιόρατα μόνο με τον αέρα που αναπνέεις. Την Κυριακή επιστρέφεις από τις διακοπές. Η Κυριακή είναι το τέλος της αθωότητας. Τέλος.
Ρειμόντ Αρμάντ Με Μαγιό, είστε απίστευτος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σέβη μου!
Αγαπητή σας ανταποδίδω... :)
Διαγραφή"Την Κυριακή τη μισώ από τότε που πήγαινα σχολείο. Εύχομαι να πεθάνει και να μην τη θάψει κανείς. Την Κυριακή μελαγχολείς αδιόρατα μόνο με τον αέρα που αναπνέεις. Την Κυριακή επιστρέφεις από τις διακοπές. Η Κυριακή είναι το τέλος της αθωότητας. Τέλος."
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ: τρώνε οι σκύλοι καρπούζι;
τρώνε... τρώνε...!!!
Διαγραφήμελαγχόλισα αγαπητέ μου Αρμάντ...
ΑπάντησηΔιαγραφήσκοτεινό το παζλ που δημιουργήσατε...
σαν πίνακας με "λερωμένα" χρώματα και έντονα σχήματα όλο γωνίες...
σαν ημέρα που έδυσε όχι με μια έκρηξη φωτός και την υπόσχεση της αυγής, αλλά σαν ημέρα που έδυσε για να μη ξημερώσει ξανά...
συλλογή στιγμών που περικλείουν σήψη...
θάθελα μια ακτίνα ήλιου σε μια του άκρη...
θυμάστε την "ημέρα της μαρμότας"? παλιά ταινία, μου είχε κάνει πολύ εντύπωση.
όλο και όλο αρκούσε να αλλάξει οπτική στην καρδιά του για να αλλάξουν όλα...
και αυτό το ... όλο και όλο... ήταν τελικά τα πάντα...
Είδατε αγαπητή; Το κείμενο σας έκανα να αναζητήσετε τον ήλιο. Λίγο είναι αυτό;;;
ΔιαγραφήΔευτέρα κάτι έχω..
ΑπάντησηΔιαγραφή(εμ δεν ξεκινάνε με δελτίο ειδήσεων την εβδομάδα :p)
την Τρίτη δεν αντέχω.....
Τετάρτη πώς βαριέμαι!!!!!
την Πέμπτη λαλαλαλαλαλα
λαλούνε τα πουλιά-λαλούν και τα μυαλά
Παρασκευή πρωί θυμάμαι οτι δεν κρατιέμαι ήδη από χθες.
ΦΙΟΥ-ΦΙΟΥ :)))
από όλες τις ημέρες η Κυριακή μ'αρέσει!!!!!
καταρχήν γιατί είναι ένα υπέροχο απόσπασμα από τα χεράκια σας αγαπητέ :)
και επίσης γιατί όπως λέει και ο Σείριος η 'ημέρα της μαρμότας'
για όσους έχουν δει την ταινία
περικλείει την ανάλογη αισιόδοξη δυναμική ;)
Ευχαριστώ για το σχόλιο αγαπητή. :)
ΔιαγραφήΠόσο υπέροχο....πόσο...πόσο ζωντανή και ανατρεπτική η περιγραφή...θα το ξαναδιαβάσω σίγουρα....μπράβο σου και πάλι! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ. Να είσαι καλά. :)
ΔιαγραφήΛατρεμένε από τα καλύτερά σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε!
Λατρεμένε, μου λείψατε! Καλώς ήλθατε :)
Διαγραφή