ΑΛΛΑΓΗ

Αγαπητοί αναγνώστες.

Το μπλογκ αυτό στο οποίο περιλαμβάνονται οι ιστορίες γυναικών που γράφω και που με τιμάτε σαν τις διαβάζετε από εδώ και στο εξής θα λειτουργεί ΜΟΝΟ με προσκλήσεις. Με επιλεγμένους αναγνώστες. Κάποια κρούσματα παραποίησης του ονόματός μου στη μπλογκόσφαιρα και γενικότερα μια ενασχόληση με το πρόσωπό μου από κάποιους με οδηγούν σε αυτή την απόφαση. Σήμερα, αύριο το πολύ θα έχει ολοκληρωθεί η μετάβαση στο νέο καθεστώς. Ελπίζω να τα λέμε και εκεί. Σας ευχαριστώ.

Σχόλια

  1. ola de palabras...23 Φεβρουαρίου 2012 στις 9:51 π.μ.

    Ελπίζω να μου κάνετε την τιμή να με συμπεριλάβετε στους προσκεκλημένους...
    Εάν όχι, θα σας βλέπω στο άλλο σας βλογ!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Abraxas23 Φεβρουαρίου 2012 στις 10:31 π.μ.

    Λυπάμαι που το μαθαίνω αυτό ..... Ελπίζω το νέο καθεστώς να λύσει τα προβλήματά σας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δημήτρης Τερζής23 Φεβρουαρίου 2012 στις 10:34 π.μ.

    Αγαπητή Αθηνά, Αγαπητέ Abraxas θα σας έρθουν σχετικές προσκλήσεις στο μέιλ σας. Την καλημέρα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ola de palabras...23 Φεβρουαρίου 2012 στις 9:38 μ.μ.

      Ώου! Έλαβα την πρόσκληση και αμέσως είπα "Ι do"!!!
      Μιλ μερσί, αγαπητέ μου Ρειμόντ Αρμάντ Με Μαγιό!

      Διαγραφή
  4. Tremens23 Φεβρουαρίου 2012 στις 11:48 π.μ.

    Καλώς σας ξαναβρήκαμε λατρεμένε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. flash23 Φεβρουαρίου 2012 στις 5:06 μ.μ.

    Κι εμείς σας ευχαριστούμε Ρεϊμόντ!
    Εν αναμονή λοιπόν και δη εναγώνια αναμονή,
    της επόμενης ιστορίας.. :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. flash23 Φεβρουαρίου 2012 στις 5:10 μ.μ.

    Aχ! μήπως δεν συνιστά ανάγκη πλέον
    να αποδεικνύουμε πως δεν είμαστε ρομπότ
    σε κάθε σχολιασμό;;
    με συνεπαίρνει και μόνο ως σκέψη! :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Abraxas23 Φεβρουαρίου 2012 στις 9:06 μ.μ.

    Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. seirios23 Φεβρουαρίου 2012 στις 11:09 μ.μ.

    Με τιμάτε αγαπητέ Ρειμόντ !!!
    Έτσι θα έχω την χαρά να συνεχίσω να διαβάζω τις ευφυέστατες ιστορίες του μυαλού σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δημήτρης Τερζής23 Φεβρουαρίου 2012 στις 11:23 μ.μ.

    ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΚΑΝΕΤΕ. ΤΟ ΕΝΝΟΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΕΙ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΑΣ... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Λιακάδα ☼23 Φεβρουαρίου 2012 στις 11:44 μ.μ.

    Nα'μαι και γω!
    Ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε.
    Προσπάθησα το πρωί να μπω κι απογοητεύτηκα πολύ που είδα ότι δεν είχα πρόσβαση αλλά χάρηκα όταν είδα την πρόσκλησή σας...
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος24 Φεβρουαρίου 2012 στις 1:00 π.μ.

    Ευχαριστώ για την πρόσκληση αγαπημένε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Bye, Bye Miss Orange Pie!

Εικόνα
Είχα τάξει μια πορτοκαλόπιτα.... Ε, αφού την έταξα, ας την κάμω... Υλικά... 1 ποτήρι καλαμποκέλαιο, 1 ποτήρι ζάχαρη, 4 αβγά, μια βανίλια, ένα φακελάκι μπέικιν πάουντερ, 200 γρ. γιαούρτι, ξύσμα από 2 πορτοκάλια (για να είναι έντονη η γεύση), 3 φύλλα κρούστας. (Εγώ έβαλα και αμύγδαλο σε φλούδες) ΟΛΑ τα υλικά (πλην του φύλλου κρούστας) σ' ένα μεγάλο μπολ!!! Εκεί θα χτυπηθούν μέχρι να πάρουμε ένα ομοιογενές μείγμα. Έχω βάλει ήδη το φούρνο να ζεσταίνεται στους 180 βαθμούς... Το χτυπημένο μείγμα μπαίνει στο πυρέξ. Προσθέτουμε τα φύλλα κρούστας σπασμένα με τα χέρια και τα βυθίζουμε στο μείγμα. Προσθέτουμε και το αμύγδαλο. Στο φούρνο για περίπου 30 λεπτά (πάνω - κάτω αντίσταση). Μπορεί να χρειαστεί κάνα δεκάλεπτο παραπάνω... Σε αυτή την περίπτωση καλύπτουμε με αλουμινόχαρτο. Το γλυκό είναι έτοιμο άπαξ και μπει μαχαίρι στη μέση και βγαίνει ΣΤΕΓΝΟ απ' το μείγμα! Είδατε γιατί πρέπει να βάζουμε αλουμινόχαρτο; Παθών και μαθών! Συνοδεύεται από παγωτό (κατά προτίμησ
Διαβάστε περισσότερα

Οι κυρίες στην ακτή

     Τις είδα για πρώτη φορά ένα μεσημέρι του Δεκέμβρη. Είχα βρει δουλειά για καμιά βδομάδα κι εκείνη η μέρα ήταν δύσκολη, είχε ρίξει πάγο αποβραδίς και το χορτάρι ασήμιζε στα πόδια μου. Περπατούσα κι άκουγα μικρά σπασίματα σε κάθε πάτημά μου · άφηνα πίσω μου πατημένη χλόη και λάσπη αλλά ποιος νοιαζόταν τώρα; Η δουλειά έπρεπε να γίνει γρήγορα, να τα μαζέψουμε και να γυρίσουμε στην πλατεία αναζητώντας θαλπωρή σε κάποιο καφενείο πλάι στη στόφα. Τούτος ο ήλιος του Δεκέμβρη μοιάζει να βγήκε για τα μάτια του κόσμου και μόνο. Δεν με ζεσταίνει. Τον πάγο στα φύλλα των δέντρων λιώνει μόνο, που γίνονται σταγόνες, πέφτουν στο κεφάλι μου και με παγώνουν ακόμα πιο πολύ.      Η ακτή ήταν έρημη την ώρα που φτάσαμε στα εξοχικά. Αφήσαμε το φορτηγάκι του Μανόλη στον παράδρομο και συνεχίσαμε με τα πόδια. Δεν ήταν εύκολο να περπατήσεις στην ακτή Δεκέμβρη μήνα. Αναγκαζόμασταν να σκαρφαλώνουμε σε ολόκληρα λοφάκια από μουσκεμένα φύκια που είχε ξεβράσει η θάλασσα τις νύχτες της αντάρας της. Οι γαλότσες βυ
Διαβάστε περισσότερα

Ήταν μια τέλεια μέρα...

Εικόνα
Πάντα στο κακό υπάρχει κάτι καλό και το αντίθετο. Μια απώλεια σημαντική και μια παρουσίαση αφιερωμένη στην απώλεια. Είχε συννεφιά κι έκανε κρύο. Ο ζεστός καφές ήταν ότι έπρεπε. Μετά ήρθαν τα χαμόγελα. Εκείνα των συναδέλφων 15 χρόνια τώρα στη δημοσιογραφία. Εκείνα των φίλων μιας ολόκληρης ζωής. Αλλά και ανθρώπων που συνάντησα για πρώτη φορά. Η συλλογή "Το Τέλος Μιας Τέλειας Μέρας" παρουσιάστηκε το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου στο Polis Art Cafe της Στοάς του Βιβλίου. Η πρώτη μου αφιέρωση γράφτηκε για χάρη του Αίαντα! Γιος αγαπητών φίλων που βρέθηκαν στην παρουσίαση! Το Polis Art Cafe σχεδόν γέμισε. Πάνω από 50 άνθρωποι βρέθηκαν στην παρουσίαση. Σε πρώτο πλάνο ο φίλος συγγραφέας Θεόδωρος Γρηγοριάδης. Καλοτάξιδος ο "Ναύτης" του που κυκλοφόρησε και πάλι. Το γυναικείο κοινό επικράτησε του ανδρικού στην παρουσίαση. Πραγματικά φιλόξενος και ζεστός ο χώρος του Polis. Αγαπημένοι συνάδελφοι από την έντυπη δημοσιογραφία ήταν εκεί!
Διαβάστε περισσότερα